صبح ها
ملودی لبخند
از لحظه ها
می بارد
.
لباس آرامش بپوش
چترِ فلسفه را دور بیانداز
و در وسطِ باغچه
بین پیچک ها
دست هایت را باز کن
چشم هایت را ببند
و رو به آسمان
صد بغل حسِ ناب زنده بودن را
نفس بکش
.
زندگی
درک کردنِ طفیلیِ سمجِ غصه هاست
زندگی را زندگی کن