پلو در آشپزی ایرانی به برنجی گفته می شود که با مواد دیگری مانند انواع گوشت، سبزیجات، حبوبات و خشکبار و حتی انواع ادویجات، طبخ می‌شود که تهیه آن به هر دو صورت کته و آب‌کش ممکن است. در برخی روش‌های طبخ نیز پس از طبخ کامل چلو آن را با مواد دیگر مخلوط و پلو را تهیه می کنند. در تعریف پلو در دهخدا آمده است: “طعامی است که از برنج کنند و در آن گوشت و کشمش و خرما و مانند آن با ادویه کنند و آن را اقسام است”.
چلو یا خشکه برنج غذایی است که از برنج تهیه می‌شود و با کباب یا خورش خورده می‌شود. در چلو برنج خالص با روغن یا کره پخته می‌شود. تفاوت آن با پلو در این است که در چلو، برنج به تنهایی و بدون مخلوط شدن با مواد دیگری از قبیل ماش و عدس و رشته و نظایر اینها پخت می‌شود. منظور از چلو، برنجی است که پس از آب‌کش کردن آن را به تنهایی دم می‌کنند و بعد از دم کشیدن با خورش و انواع گوشت و کباب‌ها مصرف می‌نمایند. اصطلاحاً به چلو، برنج سفید هم می‌گویند. ولی منظور از پلو، برنجی است که پس از آب‌کش کردن آن را با سبزی‌ها و گوشت و مرغ و انواع حبوبات دم می‌کنند. مانند باقلا پلو، سبزی پلو، استامبولی پلو، لوبیا پلو، عدس پلو.
عکس هایی از نمونه های تزیین پلو و چلو که بسیار باسلیقه و بادقت انجام شده است، تقدیم شما عزیزان می شود تا از آن ها ایده بگیرید.
