۱۶:۰۶ ۱۳۹۴/۱۰/۱۵
آقای دیپلمات حرفه ای! پیش سعودی ها لنگ بنداز
م.مهدیار
سوار تاکسی هستم و اخبار دارد درباره آتش سوزی سفارت سعودی ها گزارش می دهد. راننده می گوید خیلی کار خوبی کردند، دلمان خنک شد. آقای حدودا 60 ساله ای که جلو نشسته با تایید حرفهای راننده می گوید: "این عرب ها( سعودی ها) خیلی پست هستند. هزار نفر [آمار درست نزدیک به پانصد نفر است] از حاجی های ما رو کشتن. یکی از اقوام ما من جزو کشته شدگانه که با خانمش رفته بود و خانمش تنها برگشت.تازه جنازه اش رو برگردوندن".
از تاکسی پیاده می شوم و سوار بی ارتی می شوم. دو جوان وسط ایستاده اند و در فشار جمعیت دارند جک هایی که برایشان رسیده را با هم می خوانند و می خندند. یکی شان می گوید:" اینو ببین چه باحاله « رفتیم جلوی سفارت عربستان شمع روشن کنیم شمعش بزرگ بود کل سفارت سوخت»" این را می گوید و فحش آبداری نثار سعودی ها می کند.
پسر شهید همت که به خاطر حضورش در جنبش سبز در سال 88 خیلی خبرساز شده بود هم در یادداشتی نوشته : "ما که سفارتی آتش نزده ایم، شیشه ای نشکسته ایم و از دیواری بالا نرفته ایم، اما از شما چه پنهان دل مان خنک شده است. خنک شده که آن مرد دشداشه سفید پوش حالا دیگر پشت پنجره نمی ایستد و در پناه نیروی انتظامی به تجمع کنندگان بعد از حادثه منا پوزخند نمی زند. دلم به هزار و یک حجت دیگر خنک است.من از دیوار هیچ سفارتی بالا نرفته ام، از هیچ کسی هم حمایت نمی کنم، اما یک موی گندیده همین(به قول سیاسیون) تندرو ها را به رابطه با سعودی ها و اماراتی های تن پرور و وهابی نمی دهم..."
این روزها دولتی ها سعی می کنند به جای توجه به کانتکست فرهنگی حمله به سفارت و خشم و کینه عمومی ای که در این دو سال گذشته نسبت به سعودی ها ایجاد شده است، این حرکت را سازمان دهی شده تخیل کنند بدون اینکه نشانه ای منطقی عرضه کنند.این رسانه ها که معمولا برای مواردی که فکر می کنند به نفعشان است سریع پای رفراندوم و نظر سنجی عمومی را به پیش می کشند اینجا فراموش می کنند به افکار و احساسات عمومی نسبت به جنایات سعودی ها نگاه کنند.
در یادداشت قبلی نوشتم که حمله به سفارت عربستان در کنار تبعات بین المللی که برای ما دارد کارکردهای مثبتی هم دارد و اتفاقا کارکردهای مثبتش بیشتر خواهد بود و به بازیابی جایگاه ایران در جهان اسلام منجر خواهد شد به شرطی که دولت بخواهد و بتواند فرصت را غنیمت بشمرد. نیز نوشتم البته از دولت فعلی نباید از این انتظارات بزرگ داشت. وقتی که دو سال پیش دولت روحانی در قبال حمله یکی از عوامل اطلاعاتی سعودی به سفارت ایران در لبنان و کشته شدن 23 نفر سکوت کرد و پای سازمان ملل را به قضیه نکشاند، وقتی عربستان 9 ماه ماه است که مشغول سلاخی شیعیان زیدی و متحدین اعتقادی ایران در یمن است و نزدیک به 7 هزار نفر را کشته و چند برابر آن را زخمی کرده ولی دیپلمات های فوق حرفه ای ما حتی از رساندن یک کشتی کمک های هلال احمری به یمن عاجز بودند؛ وقتی حتی توان آن را نداشتند موضوع حمله عربستان به یمن را به شورای امنیت سازمان ملل و یا سازمان کنفرانس اسلامی یا عدم تعهد بکشانند، وقتی حتی نتوانستند به واسطه جنایت سعودی ها در قبال مرگ نزدیک به پانصد نفر از حجاج ایرانی کاری از پیش ببرند و سعودی ها حتی اجازه ندادند وزیر خارجه ما برای پیگیری وضعیت تلفات حادثه به ریاض برود و در نهایت با واسطه قراردادن کویتی ها تنها وزیر بهداشت را راه دادند و دهها موارد ریز و درشت دیگر، چه انتظاری از دولت تدبیر! می توان داشت؟
ای کاش کمی از این کیاست و فراست و فرصت طلبی سعودی ها در جهانی کردن حمله به سفارت را دیپلمات های مثلا حرفه ای ما داشتند. دولتی های و سمپات های رسانه ای شان البته خوب بلدند که از این اتفاقات برای سرکوب رسانه ای مخالفان سیاسی شان استفاده کنند و ای کاش کمی از این حمیت را هم برای دشمنان و کینه ورزان خارجی نگه می داشتند و همه را به مصرف داخلی نمی رساندند.
البته این ساده اندیشی است که فکر کنیم صرفا حادثه حمله به سفارت باعث شده است که عربستان بتواند حتی پای سازمان شورای امنیت را به مساله باز کند. سعودی ها عقب نشینی های اخیر شان در سوریه و عراق، کشته شدن ظهران علوش مهمترین نیروی سعودی ها در سوریه با همکاری ایران و روسیه، تحقق نیافتن اهداف از پیش تعیین شده در حمله به یمن و مقاومت حوثی ها را از چشم ایران می بینند. آنها برای تحت فشار قراردان ایران و عوض کردن زمین بازی به هر بهانه ای متمسک می شدند که این فرصت اگر اینجا فراهم نمی شد جای دیگری بهانه ای جور می کردند. آنها خوب بلدند از دلارهای نفتی شان استفاده می کنند....
امروز به این فکر می کردم که وقتی امیدت به جای خدا و توان داخلی به دست کدخدایان باشد چطور هم قیمت نفت افت می کند و دست و بال اقتصادیت بسته می شود و هم دیگر رشته هایت پنبه میشود...
@hermesi دوستان خود را به هرمس دعوت کنید