نازنین جون :
مریم-ش :
در فصل تاریکی و تنهایی
لب باز کن قفل قفس بگشا
با یک بغل نور و طراوت باز
جانی بده بر این تن شیدا
ماندن شبیه مرگ تدریجی ست
پرواز کن! دریاب دنیا را
آفرین مریم جون 
خیلی خوب بود فقط یه نکته گلم اینکه
مصرع آخر ، دنیا را " با شیدا و بگشا مصرعهای قبلی همقافیه نیست
برای قافیه باید یک کلمه انتخاب کنی اینجا دو کلمه ای شده ،
و نکته دیگه اینکه ماندن شبیه مرگ تدریجیست پرواز کن ،،،،، پس باید از دنیا جدا بشه دیگه 
ماندن شبیه مرگ تدریجی ست
پرواز کن ! بگذر از این دنیا 
نازنین جون مرسی از نظرت
اون مصرع آخر منظورم رهایی از یه پیله بود و منظورم این بود که دنیا رو ببین خخخ منظور شما عرفانی تره 
در مورد قافیه هم تا جایی که می دونم (را) می تونه یه کلمه یه واحدی محسوب بشه و برای قافیه یک حرف یا بیشتر از کلمات باید هم شکل باشن
ممنون از راهنمایی و نظر خوبت عزیزم
