بهزاد لابی :
آره میدونم به طور کلی با نظر تو و فرک موافقم. یعنی اینکه نباید یه چیزی رو پرت کنی که پرت کرده باشی تو داستان چه در مورد شخصیت ها چه در مورد سر نخ ها و ...
اما نظرات مخالفه دیگه مثلا به نظر من ما وقتی این داستان رو شروع کرده بودیم مَت دیگه پُرِ پرش فکر میکرد سامی رو قاچاقچیا گرفتن، واسه همین حتی چیز میزایی که توی یه قبرستون هم رو زمین بود میتونست اهمیت داشته باشه اما ظرف یه هفته کلا داستان ازین رو به اون رو شد و به یه قضیه جهانی تبدیل شد، طبیعیه که مت دیگه به چارتا چنگال تو قبرستون فکر نکنه و بهش برنگرده. اما مسئله مثلا باز نشدن رمز اون پیام مخابره شده از توی ساختمون اف بی آی با مهرنوش گفتیم چون میگم امروز تموم شه ازش بگذریم.
میدونم خیلی از داستان ها رو چند نفر مینویسن. البته اینطوری نیست که بنویسن و برن خونه، حتی داستان های خیلی کمتر حرفه ای مثل شب های ببره که 9 نویسنده قسمت های مختلفش رو مینویشتن. تمام مدت با هم بودن و حتی وقتی یکی یه قسمت رو مینوشت بقیه دور و برش بودن و سرپرست نویسندگان که پیمان قاسم خانی و صاحب ایده اصلی بوده بر تمام قسمت ها و روند کلی داستان نظارت داشته که ما این امکانات رو نداریم حالا چه برسه به prison break.
در کل من با اینکه یه شخصیت هایی بیان و بی تاثیر برن و یا سرنخ هایی رها بشن موافقم به عنوان یک رای اما نه به حالت شلخته.
خوب این درسته که اول داستان یه سری چیزا ممکنه مهم باشه که بعدا دیگه اهمیت نداشته باشه ولی این که دیگه این موضوع مهم نیست باید ذکر بشه مثلا همون نویسنده که ایده چنگالها رو داده میتونه بیاد و تو یه قسمت از داستان بگه که مت با خودش فک میکنه که چقدر احمق بودم که فک می کردم قضیه ساده است و چنگالها یه سرنخه که بقیه نویسندها و خواننده ها بفهمن چی شد. یعنی اگه فک میکنیم یه چیزی اهمیت نداره بگیم که اهمیت نداره چون ممکنه تو فک کنی اهمیت نداره ولی ذهن من هنوز درگیرش باشه
در مورد برره و فرار از زندان یه فرقی وجود داره که تو تیتراژش هست تو هر قسمت ببره تو تیتراژ می نویسه نویسندگان مثلا ایکس و ایگرگ و فلان بعد سرپرست نویسندگان معرفی میکنه که دقیقا بفهمی چند نفر با هم نشستن ایده پردازی کردن و نوشتن ولی تو فرار از زندان تو تیتراژ هر قسمت یکی یا دو تا دونه اسم بود که با اسمهای قسمتهای دیگه فرق داشت که یعنی این حسو بدن که اینا با اونا فرق دارن
یه چیزه دیگه اینه که من کاملا منظورتو فهمیدم از این جمله
"در کل من با اینکه یه شخصیت هایی بیان و بی تاثیر برن و یا سرنخ هایی رها بشن موافقم به عنوان یک رای اما نه به حالت شلخته."
و به عنوان یه سبک تو نویسندگی باهاش موافقم
