چیدمان جهیزیه، چیدمان منزل، دکوراسیون

خانه مونتي سيلو

مونتي سيلو اولين كاشت توماس جفرسون، رئيس جمهور سوم ايالات متحده بود كه در سن 26 سالگي پس از به ارث بردن زمين از پدرش، طراحي و ساخت مونتي سيلو را آغاز كرد. واقع در خارج از شارلوتسويل، ويرجينيا، در منطقه پيمونت، كاشت در ابتدا 5،000 هكتار (20 كيلومتر مربع) بود، با جفرسون با استفاده از بردگان براي كشت گسترده توتون و مخلوط محصولات، بعد از تبديل از كشت دخانيات به گندم در پاسخ به بازارهاي در حال تغيير است. با توجه به اهميت معماري و تاريخي آن، املاك به عنوان نقطه عطفي تاريخي شناخته شده است. در سال 1987، مونتيسلو و دانشگاه ويرجينيا در نزديكي آن،

همچنين توسط جفرسون طراحي شده بودند، با هم به عنوان يك ميراث جهاني يونسكو انتخاب شدند. نيكل فعلي، يك سكه ايالات متحده، تصويري از خانه مونتي سيلو در سمت چپ آن را نشان مي دهد.

جفرسون خانه اصلي را با استفاده از اصول طراحي نئوكلاسيك توصيف شده توسط معمار ايتاليايي رنسانس آندريا پالادوي طراحي كرده و در طول رياست جمهوري خود از طراحي هاي عناصر طراحي محبوب در اواخر قرن هفدهم اروپا و تعدادي از ايده هاي خود استفاده كرده است. خانه مونتي سيلو نامي از ايتاليايي به نام "كوه كوچك" است كه در نشست يك قله بلند 850 پا (260 متر) در جنوب غربي كوههاي جنوب غربي رودخانه واقع شده است. در كنار يك خط برجسته در مجاورت خانه، Mulberry Row، گياه كاشته شده شامل آپارتمان هاي متعددي براي كارهاي تخصصي، مانند ناخنك است؛

محله براي برده هاي داخلي؛ باغ ها براي گل ها، توليد و آزمايش هاي جفرسون در پرورش گياه همراه با رشته هاي تنباكو و محصولات مخلوط. كابين هاي بردگان ميدان دورتر از عمارت بودند.

در جهت جفرسون، او در زمينه ها

در يك منطقه كه در حال حاضر به عنوان گورستان خانه مونتي سيلو تعيين شده، دفن شده است. اين گورستان متعلق به انجمن مونتي سيلو، جامعه اي از فرزندانش از طريق مارتا ويلز Skelton Jefferson است. [4] پس از مرگ جفرسون، دخترش مارتا جفرسون رندولف ملك را فروخت. در سال 1834 توسط Uriah P. Levy خريداري شد، يك شركت كالا در نيروي دريايي ايالات متحده، كه جفرسون را تحسين كرد و پول خود را براي حفظ اموال صرف كرد. خواهرزاده او، جفرسون مونرو لوي، در سال 1879، مالكيت خود را گرفت. او همچنين پول قابل توجهي براي بازگرداندن و حفظ آن سرمايه گذاري كرد. در سال 1923، مونرو لوي آن را به بنياد توماس جفرسون (TJF) فروخت، كه آن را به عنوان يك موزه خانه و موسسه آموزشي اجرا مي كرد.

طراحي و ساخت

نقشه خانه جفرسون ساخته شده بود به عنوان يك خانه گياهان دارويي كه در نهايت به شكل معماري يك ويلا در نظر گرفته شد. اين بسياري از پيشينه هاي معماري وجود دارد، اما جفرسون فراتر از آنها براي ايجاد چيزي بسيار خود را دارد. او آگاهانه به دنبال ايجاد يك معماري جديد براي يك ملت جديد بود. [5]

كار بر روي آنچه كه مورخين پس از آن به عنوان " خانه مونتي سيلو اول" در سال 1768، در كاشت 5000 هكتار (2000 هكتار) اشاره كرد. جفرسون در سال 1770 در غرفه جنوبي (يك ساختمان بيرون از خانه) حركت كرد، جايي كه مارتا ويلز اسكولتون، همسر جديدش، در سال 1772 به او پيوست. جفرسون كار خود را بر روي طراحي اصلي خود ادامه داد، اما چندين اختلاف را به پايان رساند. [5] جفرسون در ساخت و بعد از بازسازي نقشه خانه خود از تركيبي از كارگران آزاد، خدمتگزاران و كارگران بردگان استفاده كرد. [6]

پس از مرگ همسرش در سال 1782، جفرسون در سال 1784 مونتي سيلو را ترك كرد تا به عنوان وزير ايالات متحده به فرانسه خدمت كند. در طي چند سالي كه در اروپا بود، او فرصت ديدن بعضي از ساختمان هاي كلاسيك را داشت كه از خواندن او آشنا شده بود و همچنين به دنبال كشف "مدرن" در معماري فرانسه بود كه در پاريس شيك بود. تصميم خود براي تغيير خانه خود ممكن است از اين دوره باشد. در سال 1794، پس از خدمت به عنوان اولين وزير امور خارجه ايالات متحده (1783-1793)، جفرسون شروع به بازسازي خانه خود كرد و بر اساس ايده هايي كه در اروپا به دست آورد، شروع به كار كرد. اين بازسازي در طول رياست جمهوري او (1801-1809) ادامه يافت.

[7] اگر چه به طور كلي در سال 1809 تكميل شد، جفرسون تا سال 1826 در ساختار فعلي كار خود را ادامه داد.
زيرگنبد

جفرسون يك راهرو مركزي و يك مجموعه

موازي از ساختارهاي اتاق را اضافه كرد، بيش از دو برابر سطح آن است. او داستان دوم داستان كامل را از خانه اصلي حذف كرد و آن را با يك طبقه اتاق خواب آراسته جايگزين كرد. اين محوطه در دو اتاق بزرگ قرار دارد كه به عنوان يك موزه ورودي-سالن كه جفرسون منافع علمي و يك اتاق نشيمن را به نمايش گذاشت، متمركز است. [5] عظيم ترين اثر طراحي جديد، گنبد هشت ضلعي بود كه او در بالاي جلوي ساختمان غربي قرار گرفت و جاي جاي دوم را داشت. اتاق در داخل گنبد توسط يك بازديد كننده به عنوان "آپارتمان شريف و زيبا" توصيف شده بود، اما به ندرت مورد استفاده قرار گرفت،

شايد به اين دليل كه در فصل تابستان گرم بود و در زمستان سرد بود يا به دليل اينكه مي توانست با بالا رفتن از يك تپه و بسيار پرواز باريك از پله ها. اتاق گنبد در طول عمر جفرسون، با ديوارهاي "مريخ زرد" و يك طبقه رنگ سبز و سياه و سفيد، بازسازي شده است. [8]

دما در فصل تابستان در منطقه با درجه حرارت داخلي در حدود 100 درجه فارنهايت (38 درجه سانتيگراد) بالا است. جفرسون خود را شناخته شده است علاقه مند به متون رومي و رنسانس در مورد تكنيك هاي كنترل دماي باستان مانند هوا سرد زميني و طبقه هاي گرم است. [9] تالار مركزي بزرگ خانه مونتي سيلو و پنجره هاي تراز وسط قرار گرفته اند تا اجازه جريان هواي خنك كنندگي را از طريق خانه عبور كنند و كاپوت هشت ضلعي از هواي گرم به داخل و خارج خارج مي شود. [10] تهويه مطبوع متوسط، طراحي شده براي جلوگيري از آسيب به خانه و محتويات آن كه مي تواند ناشي از اصلاحات عمده و اختلافات دما بالا باشد، در اواخر قرن بيستم در خانه، يك جاذبه توريستي نصب شده بود. [11]

قبل از مرگ جفرسون، مونتي سيلو

علائم ناگواري را نشان داد. توجه پروژه دانشگاه جفرسون در شارلوتسويل، خواستار آن شد، و مشكلات خانوادگي، تمركز او را منحرف كرد. مهمترين دليل خرابي عمارت، بدهي هاي جمع شده اي بود. در چند سال گذشته زندگي جفرسون، بدون نياز به تعمير در خانه مونتي سيلو رفت. يك شاهد، ساموئل ويتكام جونيور، كه در سال 1824 از جفرسون بازديد كرد، فكر كرد كه اين كار را مي كند. او گفت: "خانه اش قديمي تر است و قوسي فرو مي ريزد؛ ظواهر در مورد حياط و تپه آن ها ناخوشايند است، اما چشم انداز وسيع آن، اما روز حبابي مه آلود، اما مي تواند كمي از مناظر اطراف را ببيند." ]

حفاظت

پس از جفرسون در تاريخ 4 ژوئيه 1826، تنها مأمور زندگياش، مارتا جفرسون راندولف، مونتيكلو را به ارث برده بود. املاك با بدهي ها تنگ شده بود و مارتا راندولف به علت بيماري روحي همسرش در خانواده اش مشكلي داشت. در سال 1831 او مونتي سيلو را به جيمز ترنر باركلي، متخصص محلي معرفي كرد. باركلي آن را در سال 1834 به Uriah P. Levy، اولين كمردور يهودي (معادل با درياسالار امروز) در نيروي دريايي ايالات متحده فروخته است. لوي، نسل پنجم آمريكايي كه خانواده اش براي اولين بار در ساوانا، جورجيا مستقر شده، به شدت از جفرسون تحسين كرده و از منابع مالي شخصي خود براي تعمير، بازيابي و حفظ خانه استفاده مي كند.

دولت كنفدراسيون در ابتداي جنگ داخلي آمريكا خانه را به عنوان دارايي دشمن فساد كرد و آن را به بنجامين فرانكلين فيكلين افسر كنفدراسيون فروخت. اموال لوي پس از جنگ، اموال را پس داد. [13]

وارثان Levy استدلال بر املاك خود را، اما پرونده هاي خود را در سال 1879 حل و فصل شد، زماني كه برادرزاده ارويا لووي، جفرسون مونرو لوي، يكي از وكلاي برجسته نيويورك، املاك و سهامدار و سهامدار (و بعدها عضو كنگره)، ديگر وارث 1050 دلار ، و كنترل خانه مونتي سيلو را گرفت. جفرسون لووي، مانند عموي خود، تعميرات، بازسازي و حفظ محوطه ها و خانه ها را به عهده داشت، كه در طول دادگاه هاي نيويورك و ويرجينيا به طور جدي رو به وخامت گذاشته بود. با هم، Levys خانه مونتي سيلو براي حدود 100 سال حفظ كرد. [14]

مونتي سليلو در معرض لايحه 2 دلاري 1953 قرار دارد

توجه داشته باشيد دو "شيرهاي لوي" در هر دو طرف ورودي. شيرها كه توسط Jefferson Levy قرار داشتند، در سال 1923 هنگامي كه بنياد توماس جفرسون خانه را خريداري كردند حذف شد.

در سال 1923، يك سازمان خصوصي غيرانتفاعي، بنياد توماس جفرسون، خانه را از جفرسون لووي خريداري كرد و صندوق هاي مالي تئودور فرد كوپر و ديگران را خريد. آنها تحت بازسازي بيشتر معماران از جمله Fiske Kimball و Milton L. Grigg مديريت كردند. [15] از آن زمان، ترميم ديگر در خانه مونتي سيلو انجام شده است. [نيازمند منبع]

بنياد خانه مونتي سيلو و زمينه هاي آن به عنوان يك موزه خانه و موسسه آموزشي فعاليت مي كند. بازديدكنندگان مي توانند از زمين ها و همچنين اتاق هاي تور در انبار و طبقه ي پايين سرگردان شوند. گزينه هاي گران تر تور شامل ساعت غروب آفتاب، و همچنين تورهاي طبقه دوم و طبقه سوم شامل گنبد نمادين مي باشد. [16]

مونتي سيلو يكي از نشانه هاي تاريخي ملي است. اين تنها خانه خصوصي در ايالات متحده است كه ميراث جهاني يونسكو را انتخاب كند. از جمله اين مشخصه ها، زمينه هاي اصلي و ساختمان هاي دانشگاه جفرسون ويرجينيا است. از سال 1989 تا 1992، يك تيم از معماران از نظرسنجي ساختمان هاي تاريخي آمريكا (HABS) ايالات متحده مجموعه اي از طرح هاي اندازه گيري شده از خانه مونتي سيلو را ايجاد كرد. اين نقشه ها توسط كتابخانه كنگره برگزار مي شود. [17]

در ميان ديگر طرح هاي جفرسون، Poplar Forest، عقب نشيني خصوصي اش در نزديكي لينچبرگ (كه او براي دخترش ماريا، كه در سن 25 سالگي درگذشت) بود؛ دانشگاه ويرجينيا و مجلس نمايندگان ويرجينيا در ريچموند [18] [19]

لوازم آرايشي و بهداشتي

بسياري از دكوراسيون داخلي خانه مونتي سيلو بازتاب ايده ها و آرمان هاي شخصي جفرسون است. [20]
در يك زمان قبل از يخچال، جفرسون داراي ماهي آبدار بود كه به صورت تقاضا در دسترس بود.

ورودي اصلي اصلي از طريق پورتيكو در قسمت شرقي است. سقف اين حوضچه شامل يك صفحه بادي متصل به يك بادگير هوا و جهت باد است. چهره ي ساعت بزرگ روي ديوار روبروي شرقي، تنها يك ساعت است زيرا جفرسون تصور مي كند كه اين اندازه كافي براي بردگان است. [21] ساعت نشان دهنده زمان نشان داده شده در "ساعت بزرگ"، طراحي شده توسط جفرسون، در سالن ورودي. سالن ورودي شامل تفريحات اقلام جمع آوري شده توسط لوئيس و كلارك در سفر متقابل كشور به سفارش جفرسون براي كشف خريد لوئيزيانا. جفرسون با استفاده از توصيه گيلبرت استوارت هنرمند "چمن سبز واقعي" را رنگ آميزي كرده بود، به طوري كه "مقاله اي در معماري" جفرسون مي توانست روح بيرون از خانه را به خانه دعوت كند [نيازمند منبع]

بال جنوب شامل مجموعه اي از اتاق هاي جفرسون است. كتابخانه كتاب هاي بسياري از مجموعه سوم كتابخانه خود دارد. اولين كتابخانه او در آتش سوزي تصادفي سوزانده شد و كتاب دوم خود را در سال 1815 به كنگره ايالات متحده منتقل كرد (يا فروخت) براي جايگزيني كتابهايي كه از زماني كه بريتانيا در سال 1814 قتل عام را سوزاند، جايگزين كرد. [22] اين كتابخانه دوم، هسته كتابخانه كنگره را تشكيل داد. [22]

به نظر مي رسد كه به عنوان "بزرگتر از زندگي"

به عنوان خانه مونتي سيلو ، خانه داراي حدود 11000 فوت مربع (1000 متر مربع) از فضاي زندگي است. [23] جفرسون مبلمان زيادي را به عنوان فاضلاب محسوب مي كرد، به همين دليل ميز غذاخوري تنها در هنگام غذا نصب شده بود و تخت ها به آلوهاي بريده شده به ديوارهاي ضخيم كه حاوي فضاي ذخيره سازي بودند ساخته شده بود. تخت جفرسون به دو طرف باز مي شود: به كابينه او (مطالعه) و اتاق خوابش (اتاق پانسمان) [24]

در سال 2017 يك اتاق كه به عنوان سالن هايمگين در منتيكلو، مجاور اتاق خواب جفرسون شناسايي شده بود، در يك حفاري باستان شناسي كشف شد. اين بازسازي و مرمت خواهد شد. اين بخشي از پروژه كوه نوردي است كه شامل ترميم هايي است تا گزارش كاملتري از زندگي خانواده هاي برده و آزاد در خانه مونتي سيلو را بدهد. [25] [26]

جلوي غرب (تصوير) تصويري از يك ويلاي نسبتا متوسط ​​دارد، با يك طبقه پايين تر كه در دامنه كوهپايه پوشانده شده است. [نيازمند منبع]

بال شمال شامل دو اتاق مهمان و اتاق غذاخوري است. اين يك لقمه اي است كه در داخل شومينه قرار گرفته است، و همچنين كابين هاي دندانه دار (جداول قفسه اي روي كاستورها) و يك درب خدمت پذير با قفسه ها. [27] [28]

چهارم برده در زراعت طلايي

جفرسون مجموعه اي از سطوح بردگان خود را در Mulberry Row،

جاده ي يك هزار پا برده، خدمات، و سازه هاي صنعتي قرار داد. Mulberry Row

در حدود 300 متري در جنوب مونتي سيلو واقع شده است. اين كابين هاي

برده توسط بردگان اشغال شده بودند كه در عمارت يا در فعاليت هاي

توليد جفرسون مشغول به كار بودند و نه كساني كه در اين زمينه كار مي كردند.
پلاك در خانه مونتي سيلو در مورد كار برده

در يك لحظه، "جفرسون طرح هايي را براي سطوح نقشه خانه هاي نئوكلاسيك

قابل توجه و با شكوه" براي Mulberry Row براي سياهان و كارگران

سفيد پوست گذاشت، "با توجه به يك رديف مجزا از مسكن". هنري

وايزك استدلال مي كند: "اين چيزي نيست جز استفاده از معماري

براي تساوي قابل توجه مسابقات." [29]

باستان شناسي سايت نشان

مي دهد كه اتاق هاي كابوس برده در سال هاي 1770 بسيار بزرگتر از دهه هاي 1790 بود. محققان مخالف اين موضوع هستند كه آيا اين نشان مي دهد كه بردگان بيشتر به فضاهاي كوچكتر شلوغ شده اند يا اينكه افراد كمتري در فضاهاي كوچك زندگي مي كردند. [30] پيش خانه هاي برده يك طرح دو اتاق داشتند، يك خانواده در هر اتاق، با يك درب، درب ورودي مشترك به خارج. اما از دهه 1790، تمام اتاق ها / خانواده ها درب هاي مستقل داشتند. اكثر كابين ها ساختارهاي تك اتاق هستند. [30]

با گذشت زمان مرگ جفرسون، بعضي از خانواده هاي برده مشغول كار بودند و براي چهار نسل در خانه مونتي سيلو زندگي مي كردند [30]. شش خانواده و فرزندان آنها در نمايشگاه برده داري در خانه مونتي سيلو جفرسون: پارادوكس آزادي (ژانويه تا اكتبر 2012) در موزه ملي تاريخ آمريكا آمريكا اسميتسونيان، كه همچنين جفرسون را به عنوان سرپرست بررسي مي كند. به عنوان يك همكاري بين موزه ملي تاريخ و فرهنگ آفريقايي آمريكايي و مونتي سيلو، توسعه يافته است، اولين نمايشگاه در مركز ملي براي رسيدگي به اين مسائل است. [31]

در ماه فوريه 2012 خانه مونتي سيلو يك نمايشگاه جديد در فضاي باز

را بر اساس زمينه هاي آن: Landscape of Slavery: Mulberry Row در

خانه مونتي سيلو باز كرد تا بيشتر در مورد زندگي صدها برده كه در كاشت زندگي مي كردند و كار مي كردند را بيان كنند.

حياط و كشت و زرع

باغ سبزي جفرسون
پلاك يادبود خانه مونتي سيلو گورستان، مالك و به طور جداگانه اداره انجمن خانه مونتي سيلو
قصر خانه مونتي سيلو

سنگ قبر جفرسون، با يك ضرب المثل نوشته شده توسط

، اشاره نمي كند كه او رئيس جمهور ايالات متحده است.

خانه اصلي توسط غرفه هاي كوچك به سمت شمال و

جنوب افزوده شده است. يك رديف از كارخانه هاي ساختماني

(لبنيات، شستشو، خانه هاي فروشگاه، يك كارخانه كوچك ناخن

يك كارخانه نجاري و غيره) و چهارگوشه هاي برده (كابين هاي

ورودي) كه به عنوان Mulberry Row شناخته مي شوند، در نزديكي

جنوب قرار دارند. كلبه سنگي باقي مانده است، همچون دودكش بلند

دالان، و پايه هاي ساختمان هاي ديگر. يك كابين در Mulberry Row،

براي يك زمان، نقشه خانه سلطنتي هيمينگ، برده خانگي بود كه به طور

گسترده معتقد است كه رابطه 38 ساله با بيوه جوفرسون داشته

و به او شش فرزند داشته است،

كه چهار نفر از آنها جان سالم به بزرگسالان ژنرال هلن F.M. لري نتيجه گرفت كه "زنجيره اي از شواهد ايمن فرزندان سلطنتي هيمينگ را به پدرش توماس جفرسون مي اندازد." [33] بعدها هاگينگ در اتاق "وابستگي به جنوب" در زير خانه اصلي زندگي مي كرد.

بر روي شيباني كه در زير Mulberry Row قرار دارد، بردگان يك باغ سبزي

بزرگ براي جفرسون و خانه اصلي را نگهداري مي كنند. جفرسون

علاوه بر رشد گل براي نمايش و توليد محصولات غذايي براي خوردن

از باغهاي مونتي سيلو براي آزمايش با گونه هاي مختلف استفاده كرد.

اين خانه مركز كشتزارهاي 5000 هكتار (2000 هكتار) بود كه

حدود 150 بردگي داشت. همچنين دو خانه در كل وجود دارد.

برنامه نويسي

در دهه هاي اخير، TJF برنامه هايي براي تفسير كامل زندگي بردگان

در خانه مونتي سيلو ايجاد كرده است. از سال 1993، محققان

با استفاده از برادران مونتي سيلو براي پروژه Word Getting a Word،

مجموعه اي از تاريخ شفاهي كه بينش كلي بر زندگي بردگان در

خانه مونتي سيلو و فرزندانشان را ارائه مي داد، مصاحبه كردند.

(در ميان يافته ها اين بود كه هيچ برده جفرسون را به عنوان

نام خانوادگي انتخاب نكردند، اما بسياري از آنها تا قرن 18

ميلادي نام خانوادگي خود را داشتند [34])

تحقيقات جديد، نشريات و آموزش براي راهنماهاي اضافه شده است از سال 2000،

زماني كه كميته تحقيقات بنياد نتيجه گرفت كه اين احتمال وجود دارد

كه جفرسون فرزندان سلطنتي هيمينگز را پدر خوانده است اضافه شده است.

بعضي از ريشه هاي Mulberry Row به عنوان سايت هاي باستان

شناسي شناخته شده اند كه در آن كاشت و تجزيه و تحليل در

مورد كشت برده در كاشت بسيار زياد است. در زمستان سال هاي

2000 تا 2001، زمين گورستان برده در مونتيكلو كشف شد. در

پاييز سال 2001، بنياد توماس جفرسون، جشن يادبودي را كه

در آن نامهاي برده هاي شناخته شده مونتي سيلو با صداي بلند

خوانده شد، برگزار كردند. كار باستانشناسي اضافي، اطلاعاتي

درباره شيوههاي دفن آفريقايي-آمريكايي است. [35]

در سال 2003، مونتيسلو استقبال از نسلي از جفرسون را از ط

رف طرفهاي Wayles و Hemings از خانواده پذيرفت. اين توسط

نوادگان سازماندهي شده است كه گروه جديدي به نام انجمن

مونتي سيلو ايجاد كرده اند. [36] احضارهاي اضافي و ب

زرگتر برگزار شده است.

خريد زمين

در سال 2004، امدادگران مزرعه Mountaintop (همچنين به طور محلي

به عنوان Patterson's يا Brown's Mountain شناخته مي شود)، تنها

اموالي كه خانه مونتي سيلو را ناديده مي گيرد، به دست آورد.

جفرسون Montalto كوه بلندتر را نام برد. براي جلوگيري از توسعه

خانه هاي جديد در سايت، اعضاي سپرده 15 ميليون دلار براي

خريد اموال صرف كردند. جفرسون آن را به عنوان بخشي از كاشت

گياهان خود قرار داده بود، اما پس از مرگ او فروخته شد. در قرن

بيستم، مزرعه هاي آن به بسياري از دانشجويان دانشگاه ويرجينيا

تقسيم شدند. مقامات در خانه مونتي سيلو مدت ها طول

كشيدند كه اين اموال يك چشم بر هم زدند و زماني كه

در دسترس قرار گرفتند، آن را به دست آوردند. [37]

معماري

مقاله اصلي: معماري جفرسوني

خانه به ظاهر مشابه به Chiswick House است، يك خانه

نئوكلاسيك با الهام معمار آندره Palladio ساخته شده در سال 1726-9 در لندن.
نمايندگي در رسانه هاي ديگر

خانه مونتي سيلو در توليد بابي ويلاي A & E Network، Guide to Historic Homes of America [38] در يك تور كه شامل Cottage Honeymoon و اتاق گنبدي بود، كه در هر تعداد محدودي از تورهاي هر ساله به عموم مردم باز مي شود، برجسته شد.
كپي ها

در سال 2014، پرستلي بليك يك ماكت 10،000 متر مربع از مونتي

سيلو در سامرز، كانكتيكات را ساخت. اين را مي توان در Rte 186

ديده مي شود همچنين به عنوان Hall Hill Rd شناخته مي شود. [39]

يك تكثير از مونتي سيلو در چيكاشا، اوكلاهما ساخته شد

غرفه ورود آكادمي نيروي دريايي Chapel يهوديان در آناپوليس بر روي خانه مونتي سيلو مدل شده است. [نيازمند منبع]

تالار چمبرلين در كالج Wilbraham & Monson در Wilbraham، ماساچوست، ساخته شده در سال 1962 و بر اساس خانه مونتي سيلو مدل، به عنوان محل دانشكده مدرسه آكادمي ارائه مي شود. [40]

در اوت 2015، دانشگاه باپتيست دالاس يكي از بزرگترين

تكثيرهاي مونتي سيلو را شامل سالن ورودي و يك اتاق گنبد

ساخت. تقريبا 23،000 فوت مربع، اين نقشه خانه دانشكده

رهبري گركي كوك و دفاتر مجلس دانشگاه است. [41]
ميراث
در 13 آوريل سال 1956، اداره پست ايالات متحده يك علامت پستي را به افتخار مونتي سيلو صادر كرد. [42]

تصوير مونتي سيلو در ايالات متحده و پول و تمبر پستي ظاهر شده است.

تصويري از جلوي غرب خانه مونتي سيلو توسط Felix Schlag بر روي

معكوس از نيكل حك شده از سال 1938 برجسته شده است

(با وقفه كوتاه در سال 2004 و 2005، زماني كه طرح سري

سفر Westward به جاي ظاهر شد). اين نيز به عنوان عنوان

براي سال 2015 بازي باغ جفرسون، كه در زندگي او متمركز بود استفاده مي شود.

خانه مونتي سيلو نيز در معرض لايحه دو دلاري از سال 1928 تا 1966،

زماني كه اين لايحه متوقف شد، ظاهر شد. لايحه جاري در سال 1976

معرفي شده است و پرتره جفرسون را در انتصاب حفظ مي كند، اما

خانه مونتي سيلو را جايگزين با توليد يك اصلاح شده حكاكي شده

از نقاشي جان ترومبول اعلاميه استقلال مي كند. مغازه هديه

در مونتي سيلو به عنوان تغييرات، صورتحساب دو دلاري را دريافت مي كند.