اجازه مشروط آیت الله مکارم شیرازی برای برداشتن حجاب در خارج از کشور

سلام به همه
البته من تصمیم گرفته بودم که دیگه وارد این مباحث نشم ولی چون دیدم این بحث مسیر خوبی رو ادامه می ده و دعوا و توهین توش نیست منم نظرمو می نویسم:
من بر خلاف بابای شنگول فکر نمی کنم دعوا سر جهان بینی مادی و معنوی باشه، به نظر من ریشه مشکلاتی که در جامعه ی ما جلوی وحدت نظر و دوستی ملی رو گرفته مشکل تمامیت خواهی هست.
این تمامیت خواهی متاسفانه همیشه وجود داشته ولی با صورت های کاملا متفاوت، در رژیم گذشته تمامیت خواهی کاملا وجود داشت و اگر کسی می خواست از رانت های دربار استفاده کنه حتمن باید تیپ فرنگی و ترجیحا خشن و منظم داشت و اروپا رفته بود و از طریق رفاقت با یک خان یا یک درباری حسابی از قدرت برای منافع نامشروع شخصی ناشی از قدرت تمامیت خواه استفاده می کرد و واقعا مهم نبود که غیر مذهبی هست یا تحصیل کرده اروپا هست( که البته لزوما متضاد نیستند) فقط کافی بود قیافشو شبیه یه اونا کنه، در اون سالها تصور اینکه یک آدم با قیافه مذهبی مثلا در کابینه باشه یا در دربار یا در ارتش یا هر جای مهمی شبیه شوخی بود!
در این حکومت هم همینطور، باز هم همون تمامیت خواهی وجود داره ولی کاملا برعکس، اگر کسی می خواد از رانت حکومتی منتفع بشه باید قیافش مذهبی و ترجیحا یکمی خشن باشه، هر کس اینطور نباشه اصلا خودی به حساب نمی یاد!
در رژیم قبلی ممکن بود کسی رو با ریش در کابینه دید؟ نه به هیچ عنوان! در این حکومت چی؟ ممکنه کسی رو بدون ریش در کابینه دید؟ نه به هیچ عنوان! آیا ما واقعا همچین جامعه ی یکدستی هستیم؟ نه! آیا این افراد واقعا از همه ی جامعه نمایندگی می کنن؟ نه آیا اصلا مشکل واقعا ریش به نمایندگی از مذهبی بودن یا نبودن هست؟ نه
مشکل در تمامیت خواهی و تمرکز قدرت و ثروت هست و در هر دوره ای می تونه یک نماد جدید داشته باشه و این دلیل نخبگانی هست که از این کشور مهاجرت می کنند نه کمبود مشروب و دیسکو!