داستان بی هیچ دلیل
قسمت نوزدهم
بخش پنجم
و اون ..... ( و باز گریست و این بار من و هم پابه پا ی او گریه کردیم) .
حتی جواب پیغاممو نداد . وقتی مهناز عروسی می کرد نیومد دورادور از حالش باخبر بودم بابک دانشگاه می رفت و درس می خوند هیچ کاری نمی کرد یواشکی پول می دادم به داداشم و اون فکر می کرد خرجشو دائیش می دهد در حالیکه همه رو من می دادم.
هر روز و هر شب در انتظارش نشستم تا به خودش بیاد و بر گرده ولی نیومد اون می دونست که من یک روز خوش توی زندگی ندیدم چرا دلش به حالم نمی سوخت نمی دونم .... بارها فکر کردم شاید گناهی کردم.... هی میرفتم سر راهش ولی تا منو می دید راهشو کج می کرد و میرفت ...... بالاخره به کمک چند تا از دوستای دانشگاهی مشغول کار شد و شنیدم که احتیاج به سرمایه داره رفتم و پولو دادم به برادرم و بهش داد،،، گویا بهش گفته بود مادرت داده گرفته بود و حرفی نزده بود ..... کار و بارش خوب شد و بعد پاش به کانادا باز شد نیمی از سال رو اونجا بود و نیمی اینجا ... من از تمام کاراش باخبر بودم ولی اون نمی دونست اونقدر غرور مو شکسته بودم که دیگه حاضر نبودم بازم التماس کنم و اون بگه نه ..... کم کم به این وضعیت عادت کردم مخصوصاً وقتی می دیدم اون در کار و درس موفق شده خوشحال بودم تا اینکه یه شب به من تلفن زد.
وقتی صداشو شنیدم که گفت مادر ..... ( در حالت گریه ) با تمام وجودم گفتم جان دلم عزیز مادر سلام به روی ماهت بیا تو رو خدا بیا که مادر دل تنگته، دیگه دوری تو رو نمی تونم تحمل کنم .
بابکم خواهش می کنم بیا .
اون آروم گفت چشم مادر الان میام شام چی داری؟ گفتم بیا هرچی تو دوست داری نازنینم ... تو بیا .... نمی تونین تصور کنین که بر من چی گذشت بابک اومد آروم و خوشحال منو بغل کرد در آغوش گرفت من تو بغل اون احساس کردم توی بهشتم به گریه افتادم ، اونم گریه می کرد شب خیلی خوبی داشتم بهش گفتم بزار زنگ بزنم مهناز و شوهرش بیان تورو ببینن ... گفت نه .... می خوام با شما تنها باشم به حرفش گوش کردم .
اون شب اون پیش من خوابید. فردا رفت سر کار و بمن گفت ناهار درست کن میام اینجا ....
ناهید گلکار
