داستان من یک مادرم
قسمت سی و هشتم
بخش دوم
یلدا رفت کلاس دوم ... من قبلا با معلمش صحبت کردم و به طور سر بسته گفتم که اون یک حالت ترس داره و هوای یلدا رو داشته باشه ....
ولی هر وقت می رفتم دنبال یلدا معلمش ازش تعریف می کرد و خیلی هم خوشحال بود و می گفت بذارین امسال جهشی بخونه چون اون از سطح کلاس بالاتره ........
آخرای آبانِ سال 62 بود ماه آخر بارداریم .... معلم یلدا از بس از داشتن همچین شاگردی خوشحال بود به ما پیغام داد که براش یک جایزه ی خیلی خوب بخریم و بفرستیم مدرسه ...
خوب حامد با خوشحالی گفت : امشب زود میام و با مامانت میریم برات یک جایزه با سلیقه ی خودت می خرم ...
یلدا خوشحال بود و منتظر حامد ..... اما من زیاد حالم خوب نبود ....
حامد زودتر از اونی که فکر می کردم اومد ... ولی من احساس خستگی و درد می کردم و حوصله ی راه رفتن نداشتم ....
گفتم : حامد جان خودت زحمتش رو بکش من نمی تونم راه برم ...
پرسید : اگر تو حالت خیلی بده ما هم نریم ...
گفتم : نه بابا خوبم تو و یلدا برین و با خیال راحت پدر و دختر خرید کنین .......
وقتی اونا رفتن دلم شور افتاد .... چون حامد فکر می کرد مشکل یلدا دیگه جدی نیست ممکن بود مراقب نباشه و منم نتونستم بهش بگم ..... و اون یلدا رو برداشت و رفت .....
فقط به امید این بودم که اتفاقی نیفته ....
ولی افتاد و یک ساعت بعد حامد یلدا رو در حالی که از بس جیغ زده بود به حال نزار افتاده بود آورد خونه و وسط حال ول کرد و با عصبانیت رفت تو اتاقش ........
مثل اینکه یلدا تا چشمش به صاحب مغازه افتاده بود باز ترسیده بود ... و جیغ هایی که می زد باعث شده بود حامد خودشم بشدت عصبی بشه ...
با این حال خیلی تلاش کرده بود یلدا رو ساکت کنه ولی نتونسته بود ....
من یلدا رو بغل کردم و روی سینه گرفتم و اون که دیگه داشت بزرگ می شد ... خودشو به من چسبونده بود و مرتب می گفت ببخشید ...
بابامو ناراحت کردم ببخشید ....
گفتم : عزیز دلم تقصیر تو که نبوده ... اصلا لازم نیست خودتو ناراحت کنی ...
بیا یک شربت بهت بدم بخور بعد یکم بخواب دیگه حالت خوب میشه .........
ناهید گلکار
