داستان رعنا
قسمت پنجاه و هفتم
بخش ششم
همینقدر طول کشید که منو و باران حرف زدیم که هانیه زد به در و گفت : رعنا جون تلفن کارِتون داره ...
گفتم : کیه ؟
آهسته و دستپاچه گفت : مادر آرش ...
گفتم : چی ؟ تو زنگ زدی ؟
گفت : نه به خدا ... قرار بود زنگ بزنه ...
گفتم : باشه ...
گوشی رو برداشتم ... گفتم : بفرمایید ...
گفت : خانم رستگار ؟
گفتم : رعنا هستم , بفرمایید ...
گفت : می خواستم یک وقت بدین خدمت برسم ... عرضی داشتم ...
گفتم : شما ؟
گفت : من کیانی هستم ... شما که ما رو خوب می شناسین ...
گفتم : بله ؟ چی فرمودین ؟ نه ... شما کی هستین ؟ از کجا باید بشناسم ؟ مثل اینکه اشتباه گرفتین ...
خانم , ما اونی که شما فکر کردین نیستیم ...
گفت : لطفا یک وقت بدین من با شما ملاقات کنم ... اصلا کارِتون دارم ...
گفتم : اول بفرمایید چرا عصبانی هستین ؟ من چه صنمی با شما دارم که بهتون وقت بدم ؟
گفت : خانم عزیز اجازه بدین حضوری خدمت برسم ... پسر من الان وقت ازدواجش نیست ... باید این مسئله رو با خانواده ی شما در میون بذارم ...
گفتم متوجه شدم ... پسرتون مال خودتون , من پیام شما رو به دخترم می رسونم ... ولی شما هم به پسرتون بگین که به من چی گفتین ....
گفت : نه خانم محترم ... اگر اجازه بدین من توضیح کامل بدم ... خدمت شما برسم ...
گفتم : باشه اشکالی نداره ... تشریف بیارین ... در خونه ی من به رو ی همه بازه ... فردا ساعت هفت شب ...
گفت : من برای خواستگاری نمیام ...
گفتم : با چیزایی که گفتین , اگر برای خواستگاری می خواستین بیاین , قبول نمی کردم ...
هانیه کنار من ایستاده بود و می لرزید ... اونم شنید که مادر آرش چی گفته و منتظر عکس العمل من بود ... زدم به شونه هاش و گفتم : نگران نباش ... چنان حسابشو کف دستش می ذارم که اینجا التماس کنه تو رو برای پسرش بگیره ... بهت قول میدم .....
بعد تو انتخاب کن می خوای با اون زندگی کنی یا نه ...
گفت : می خواین چیکار کنین ؟
گفتم : صبر داشته باش و تماشا کن ... فقط تو قشنگ ترین لباست رو آماده کن , باقیش باشه با من ....
ناهید گلکار
