داستان دل ❤️
قسمت سی و نهم
بخش چهارم
رضا گفت : لی لا به خدا اون طوری که تو فکر می کنی , نیست ... چیزی بین من و سارا نبوده ... فقط دوستیم ...
خیلی قاطع گفتم : مبارکه ...
گفت : این طوری حرف نزن ... حالا که اومده بودی خونه , بیا برگرد ... قول می دم دیگه هرگز سارا رو نبینم ... الانم زدمش و بیرونش کردم ...
با تندی و حالت عصبی گفتم : آفرین , مرحبا به تو ... چقدر مردی ... هر روز یک زن رو بگیر زیر مشت و لگد ... خیلی افتخار داره ... بعدام تو چی داری می گی عوضی ؟ من رختخواب تو رو با اون دیدم ...
هنوز لباس خوابش روی بالش تو بود ... من بچه که نیستم ...
گفت : به خدا لی لا من فکر کردم تو تخت رو به هم ریختی ... وقتی من رفتم , اونطوری نبود ... به خدا قسم سارا , پاشو هم تو اون تخت نذاشته ... قسم می خورم به جون مامانم ...
دستم رو گذاشتم روی گوشم و گفتم : رضا بس کن که داری حالم رو به هم می زنی ... نمی خوام در این مورد حرفی بزنیم ... مشکل من و تو تنها خیانت نیست ... مشکل ما اینه که تو برای من حقی قائل نیستی و بهم اعتماد نداری و به من احترام نمی ذاری ... چه دلیلی می تونی بیاری که بازم این کارو نکنی ؟ ... پس برو ... دیگه امکانش نیست ...
گفت : بهت ثابت می کنم که چقدر دوستت دارم و نمی خوام از دستت بدم ... اینو بدون تو همیشه مال منی , دست از پا خطا کنی می فهمم ...
گفتم : ببین , الانم داری منو تهدید می کنی ... این منم که باید به خاطر خیانت تو , چشم هاتو از کاسه در بیارم ... اون وقت تو بازم داری همون کارو می کنی ... منو مقصر نشون می دی تا خطای خودتو بپوشونی ...
کور خوندی آقا رضا ... دستت رو شده و چهره ی واقعی تو رو دارم می بینم ... بد کردی حالا بد می بینی ... راهی هم نداری ... برو دیگه نمی خوام ببینمت ...
وقتی رضا رفت و درو بستم , احساس بهتری داشتم ... می دیدم که حالا که من جلوش ایستادم , اون عاجزانه در مقابل من کوتاه اومد ...
ناهید گلکار
