داستان انجیلا 💘
قسمت سیزدهم
بخش دوم
حالا که از یعقوب جدا شده بودم حتی به کارای خوبشم که فکر می کردم , می دیدم اونا هم از روی همون فکر بدی که داشت انجام می داد ... مثلا شب عروسی , ماشین رو طرفی رو که من نشسته بودم فقط گل زده بود و شیشه های پهلو و جلوی رو کاملا با گل پوشونده بود و من جایی رو نمی دیدم ...
تازه چادر رو هم روی سرم کشیده بود پایین ...
اگر این کارو برای ایمانش و مذهبش می کرد دلم نمی سوخت و از جون دل می پذیرفتم ولی اون حتی نماز هم نمی خوند و کارایی می کرد که معلوم می شد هیچ اعتقادی نداره و فقط به فقط برای اسارت من این کارا رو انجام می داد و این پذیرشش برای من سخت تر می شد ...
کم کم حالم بهتر شد ...
سر حال شده بودم می تونستم آهنگ هایی رو که دوست دارم گوش کنم و کسی نبود دائما ازم ایراد بگیره ولی روزی یکبار هم شده بود حالم بد می شد و هیچ دلیلی پیدا نمی کردم چون از اون احساس آزادی خیلی خوشحال بودم ...
تا یک روز خودم متوجه شدم که تغییری در وجودم اتفاق افتاده و ممکنه باردار باشم ...
این تغییر از روزی که رفته بودم خونه ی یعقوب برای من اتفاق افتاده بود و من توجهی بهش نکرده بودم و فکر می کردم چون شوهر دارم این طوری شده ...
رفتم تو فکر ... نکنه ؟؟؟
نمی خواستم آنا بفهمه ... باز احمقانه خجالت می کشیدم ... انگار گناه بزرگی کردم ...
نمی دونستم چیکار کنم ؟
آنا هم یک جورایی مثل یعقوب اجازه نمی داد جایی تنها برم ... می گفت : حالا که به قهر اومدی اینجا مردم فکر می کنن برای خوشگذرونی اومدی و برات حرف درست می کنن ...
برای همین از فریبا کمک گرفتم ... اون با اینکه زیاد خونه ی ما نمیومد فورا با دو تا تست حامگی خودشو رسوند پیش من ...
ازم پرسید : حال تهوع هم داری ؟ عوق می زنی ؟
گفتم : نه اصلا , حالم خوبه ...
گفت : پس فکر نکنم باردار باشی , همش از استرس و ناراحتیه ... کم نکشیدی که ...
گفتم : اگر شده باشه , کمکم می کنی بندازمش ؟
گفت : آره , از یعقوب بچه نداشته باشی بهتره ... برات مکافات میشه ... شایدم اگر بفهمه حامله ای طلاقت نده ...
من کسی رو می شناسم ... حالا برو تست کن و بیا , ان شالله که نیست ...
ناهید گلکار
