عقاب می تواند ۷۰ سال زندگی کند.
به ۴۰ سالگی که می رسد چنگال های بلند و انعطاف پذیرش دیگر نمی توانند طعمه را گرفته و نگاه دارند.
نوک بلند و تیزش خمیده و کند می شود.
شهبال های کهن سالش بر اثر کلفت شدن پرها به سینه اش می چسبند و پرواز برای عقاب دشوار می گردد.
آنگاه عقاب می ماند و یک دو راهی :
این که بمیرد
یا این که یک روند دردناک تغییرات را برای ۱۵۰ روز تحمل کند.
و این روند مستلزم آن است که به قله یک کوه پرواز کرده و آنجا بنشیند،در آنجا نوک خود را به صخره یی می کوبد تا آنجا که کنده شود ، پس از آن منتظر می ماند تا نوک جدیدی به جای آن بروید ، و بعد از آن چنگال هایش را از جا در می آورد ، پس از آن که چنگال جدید رویید ، عقاب شروع به کندن پرهای کهنه اش می کند ،
و پس از گذشت ۵ ماه عقاب پرواز تولد مجدد را انجام می دهد و مدت ها زندگی خواهد کرد…برای ۳۰ سال دیگر…
سرنوشت عقاب، چه سرمشق عجیبی می تواند برای انسان باشد.
