درباره ضرورت حضور مشاور در مدارس مخصوصا دبستانهای ابتدایی کاملا با شما موافقم. دبستانها به دلیل اینکه شخصیت و هویت فرد در این دوره شکل می گیره بسیار مهم هستند. این گفته یکی از عالمان روانشناسی است که می گوید:" ما همانی هستیم که در 10 سالگی شده ایم." 3 سال اول دبستان مرحله ای است که دانش آموز از مرحله کودکی به نوجوانی قدم می گذارد. بسیار مهم است که وضعیت روحی، روانی ومشکلات او رصد شود.
دبستانهایی که نام برده اید هر یک در ردیف بهترین دبستانهای پسرانه غیردولتی منطقه 1 و همچنین بهترین دبستانهای دخترانه غیردولتی منطقه 1 هستند. حضور یک مشاور در این مدارس به مانند حضور معلم از بدیهیات است. ولی وضعیت دانش آموزانی که به مدارس دولتی می روند چه می شود.
بیشتر مدارس دولتی از داشتن یک مشاور اختصاصی محروم هستند. اگر این مدارس مدیر با تدبیر و با تجربه ای داشته باشند خوش شانس بوده و ممکن است با اخذ مبالغی از والدین بعنوان کمک به مدرسه اقدام به استخدام یک مشاور حتی به شکل چند روز در ماه کند. ممکن است مدرسه با یک موسسه مشاوره خصوصی قرارداد داشته و دانش آموزان را به آنجا معرفی کند. بهترین دبستانهای پسرانه دولتی منطقه 1 از والدین می خواهند که با تیم مشاوره مورد تایید مدرسه که به آنها معرفی شده است ملاقات داشته باشند.
بهترین دبستانهای دخترانه دولتی منطقه 1 نیز شیوه مشابه ای را دارند.
بیشترین مشکل در مناطقی است که وضعیت اقتصادی ساکنین چندان مناسب نیست که بتوانند به مشاور فکر کنند. در این مدارس مشاور مانند کالای لوکسی است که ضرورت ندارد. حال چه باید کرد؟ شاید تماس با اورژانس اجتماعی 123 بهترین گزینه در این مواقع باشد.
به هر حال والدین و دانش آموزان همیشه نیاز به یک مشاور در کنار خود دارند.
