سبزه یا ششه :
ایرانیان باستان ده روز مانده به جشن نوروز، به انگیزه فراوانی در سال نو، سه سینی سبزه از گندم و جو و ارزن به نماد هومت (پندار نیک)، هوخت (گفتار نیک) و هوورشت (کردار نیک)، میکاشتند. رنگ سبز آنان، رنگ پاترمی (ملی) ایرانیان و کیش زرتشت است که نماد امرداد امشاسپند «بی مرگی و جاودانگی» است و آن را مایه بالندگی فروَهر درگذشتگان میدانستند. هم چنین در گذشته ایرانیان باستان دانههاى گندم، جو، برنج، لوبیا، میچوک (عدس)، ارزن، نخود، کنجد، باسمر (باقلا)، کاجیله، بلال، و ماش به شماره دوازده ماه سال را در ستونهایی از خشت خام بر مىآوردند که بالیدن هر یک را به شگون نیک مىگرفتند و بر آن بودند که آن دانه در سال نو مایه فزونى و باروری خواهد بود.
اندیشه و فرزانش خانه تکانى :
ایرانیان باستان و زرتشتیان امروز بر این باور هستند که فروَهر مردگان (ریشه واژه فروردین) در این روزها براى سرکشى بازماندگان خود به زمین فرود مىآیند و اگر خانه را پاکیزه، آراسته و بستگانشان را شاد ببینند، شادمند مىشوند و برای بازماندگان خود نیایش مىکنند و گر نه، اندوهگین و افسرده باز مىگردند. با خانه تکانى، کاشانه خود را برای برگزاری باشکوهتر جشن نوروز از بیرون و درون پاکیزه، آماده و آراسته میکنند. خانه تکانی همچنین نشان از فرزانش کهن ایرانی دارد که می گوید در پی آشفتگی، آراستگی و پاکیزگی میآید.
هفت سین : نوروز باستانی
یکى دیگر از آیین و پیک نوروزی سفره هفت سین است که شمار آن از هفت امشاسپندان آیین زرتشت سرچشمه مىگیرد. دکتر «بهرام فرهوشی» در جهان فروری، ریشه واژهى هفت سین را از چیدن «هفت سینی» بر خوان نوروزی مىداند که به آن هفت سینی مىگفتند و با گذشت زمان و افتادن «ى» پایانى آن به گونه هفت سین در آمده. به گفته او هنوز هم در برخى از روستاهای ایران این سفره را، سفره هفت سینی مىگویند.
چیزهایى که روی سفره هفت سین میچینند :
سبزه خانوادههای زرتشتی سه قاب از سبزه را به نماد اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک در سفره هفت سین قرار مىدهند تا موجب فراوانی در سال نو شو. رنگ «سبز» آن رنگ ملی ایرانیان و نماد امرداد امشاسپند است.
سمنو (مایه خمیر) که نماد خوبی برای زایش و باروری گیاهان توسط فروهرهاست و از جوانههای گندم تهیه میشود.
سنجد که بو و شکوفه آن سرچشمه دلدادگی باروری و زایندگى و عشق است
سماق چاشنی و محرک شادی در زندگی به شمار میرود
سیر و سرکه برای گندزدایی و پاکیزگی است
سیب سرخ، نماد سپندارمزد امشاسپند، به معنى فروتنی، مهر و شیدایى است
سکه نمادی از شهریور امشاسپند (نگهبان فلزات) به نیت درآمد و ثروت است
آب و ماهی سرخ نماد خورداد امشاسپند به معنی سرزندگی، شادابی، تندرستی و رسایى است
کتاب مقدس، یکی از اجزاى اصلى سفره هفت سین به شمار مىرود و به تناسب مذهب اشخاص متفاوت است که نماد اهورامزدا است. زرتشتیان گاتها، یهویان تورات، مسلمانان قرآن، مسیحیان انجیل و برخی حافظ را بر سر سفره هفتسین مىگذارند
آینه و شمعدان (آفرینگان) نماد اردیبهشت امشاسپند به معنی نور روشنایی و حتما باید در بالای سفره جای بگیرد.
شیر و تخممرغ نماد وهمن امشاسپند و پندار نیک و نوزایی به معنای نطفه و باوری وزایش است
نان و پنیر و سبزی، نُقل و شیرینی و آجیل همگی نمادی از دادههای اهورایی است
اسپند و آویشن نماد تندرستی و فرخندگى است
نارنج نماد گوی زمین و گردی آن است
گلاب نماد آب ریزان یا آب پاشان است
انار نماد پارسایی و پاکى است