سلام علیکم
عرض ادب و احترام خدمت استارتر عزیز تاپیک و دوستان
مدتیه خواننده ی این تاپیکم و از پیشنهاداتتون لذت می برم؛
با اجازتون کتاب هایی که خودم خوندم رو خدمتتون معرفی می کنم.
این اولیش :
کتاب ارزنده ی
"تماما مخصوص" از
عباس معروفی، خالق کتاب های جاودانه ی، فریدون سه پسر داشت، سمفونی مردگان، سال بلوا و ...
تماما مخصوص داستانِ روزنامه نگاری سیاسی به نام عباس ایرانی است که در میان تظاهرات مکرر و آشفتگی های سیاسی، اجتماعی دهه ی شصت ایران- بعد از اعدام معشوقه و باقی دوستانش- به هرشکل شده به کمک مادرش(به جرأت از بهترین کاراکترهای این رمان) از ایران می گریزد و خود را به آلمان می رساند و در واقع کل زمان روایت در آلمان است.
چند قطعه از
"تماما مخصوص":
هميشه ميخواستم بدانم مرز احساس و منطق كجا تعيين ميشود.در آلمان فهميدم كه مرز احساس و منطق در فرهنگ تعيين ميشود.در درازاي تاريخ.آلماني ها كانت دارند و ما حافظ
تجربه ي من از جنگ جوري شده كه با نگاه كردن به فضا مي فهمم جنگ چقدر به عمق فاجعه رسيده
-چجوري؟
با صداي زنگداري گفت:در هر جنگي بايد به چروك پيشاني زنها نگاه كرد يا به درهم شكستگي پل ها...
و من داشتم فكر ميكردم هر كسي از جنگ يك چيزش را مي بيند.به نظر من در هر جنگي بايد به دو چيز نگاه كرد يكي به كفش مردم و ديگر به دندان بچه ها