نوشته: ژوزه ساراماگو
ترجمه: عباس پژمان
معرفي كتاب:
شخصيت اصلي كتاب «همه نام ها» آقای ژوزه كارمند جزء بایگانی كل سجل احوال است. او به عنوان منشی، برگه دان های ساكنان یك شهر بی نام را مرتب می كند. درحالی كه بایگانی مرده ها در فضای تاریك و غبارگرفته قفسه ها روی هم انباشته می شوند و جایشان را به پرونده های جدید زنده ها می دهند، آقای ژوزه مخفیانه اطلاعاتی درباره صد شخصیت معروف جمع آوری می كند. روزی او بر حسب تصادف برگه دان زنی جوان و ناشناس را كشف می كند كه میان همه نامهای دیگر گم شده است. با این كه اطلاعات اداری مختصری درباره این شخص در اختیار دارد، به تحقیق درباره او دست می زند، سرگذشت او را بازسازی می كند و به مردان و زنانی كه او را می شناخته اند، نزدیك می شود.
آقای ژوزه تنها شخصیتی كه اسم دارد در طول تحقیقش به اشخاصی برمی خورد كه نمی تواند به وجودشان شك كند و احساسات تمام سرشتها را، از ترس گرفته تا دلسوزی، حس می كند. در ادامه ماجرا، نويسنده به داستانی سرسام آور روی می آورد كه مثل یك رمان پلیسی و همچنین مثل یك قصه، بی درنگ خوانده می شود. تحقیق وسواس گونه آقای ژوزه، او را به دنیای بیرون پرتاب می كند، به دور از بایگانی كل سجل احوال كه در آن نوعی انضباط و ناشناختگی نزدیك به دنیای كافكا حاكم است. او كم كم متوجه می شود كه هركس به اندازه خود، مقابل سیستم خشك اداری مقاومت می كند.
آقای ژوزه در طول تحقیقش، پیشرفتها و درجا زدن های روزانه اش را در دفترچه كوچكی یادداشت می كند و برای خود تعریف می كند، او یك صدا پیدا می كند و تبدیل می شود به سوژه زندگی خودش. به این ترتیب، در این داستان سوم شخص، پرسوناژ تبدیل می شود به راوی سرگذشت خود و از «من» استفاده می كند. آقای ژوزه ابداع كننده این زن ناشناس است، چه او را تصور كرده باشد و چه او را همانند یك گنج در هزار توی ترسناك فراموشی كشف كرده باشد
