بعد از خیانت چگونه به همسرم اعتماد کنم؟

خیلی سخت اون اعتماد گذشته برمیگرده/ البته باید دید ریشه ی اون خیانت از چیه؟ و همه ی کارهای خوب و بد همسری رو روی ترازو گذاشت تا ببینیم نسبت کدوم یک بیشتره و اون همسر تو زندگی مرد خوبی بوده یا نه...
اما امیدوارم واسه کسی اتفاق نیوفته

 وقتی دو نفر با هم پیمان زناشویی میبندند باید نسبت به عهدی که بستند تعهد داشته باشند ولی پیش میاید (زیاد) که یکی از طرفین خیانت میکند در این مواقع باید طرف دیگه باید صبوری کند گر چه خیلی سخت است ولی باید زندگی را نجات داد علی الخصوص که اگر پای  بچه یا بچه هایی در میان باشد اگر چه خیلی سخت است و اعتماد از بین رفته و دلی شکسته ولی با گذشت و  درایت و فداکاری میتوان این کار را انجام داد به امید روز که هیچ خیانتی در زندگیها پیدا نشود

ازدواج يعني تعهد ، چه مادي و چه معنوي ،و خيانت يعني شكستن اون تعهد مقدس . وقتي هم كه اعتماد ازبين بره هيچ چيزي نميتونه برش گردونه چون هميشه ترس از تكرار ته دل آدم وجود داره چه بسا كه علت خيلي از خيانتها اعتماد بيش از حد باشه و اينكه فكر كني طرف مقابل هم مثل خودته . آخه دل شكسته رو درمون نميشه كرد و فقط ميشه به عشق بچه و بخاطر بچه و با ترس از آينده و افسوس گذشته عمر رو تلف كرد .

باران نمادی واقعا خوب گفتی همون جوری که شما میگین

من که به هیج وجه نمیتونم کسی که بهم خیانت کرده رو ببخشم و دوباره بهش اعتماد کنم به نظر من بخشش توی این قضیه اشتباهه

آدم عاقل از یه سوراخ ی یه بار بیشتر گزیده نمیشه

بهارناز درست میگی

fبا سلام خدمت همه دوستان عزیز و محترمی که نظر دادند انچه خواهم نوشت نظر شخصی اینجانبه امیدوارم به کسی جسارت نشه قبلا از همه دوستان معذرت خواهی می کنم من خودم به شخصه بر این اعتقادم که اگر زنی یا مردی خیانت کرد بجای سرزنش اون شخص باید طرف مقابلش توبیخ و سرزنش بشه ( البته کسانی که تنوع طلب هستند شامل این بحث نمی شود ) چرا که بطور مثال اگه در منزل نهار یا شام اماده باشد دیگر لزومی نداره برای صرف آن وعده غذایی به رستوران غذافروشی یا منزل همسایه بریم
درست است که ما بیوند زناشویی که یک نوع تعهد دوستی و وفاداری می بندیم و لی متاسفانه بعد از مدتی مخصوصا از طرف خانومهای محترم نسبت به وظیفه خود سرد و بی تفاوت می شوند تاجایی که از ان تعهد خود خارج می شوند و فقط به همه چیز بجز روابط عاطفی و درک مرد خانه توجه دارند به نظرم زن و شوهر بهتر از هرکس دیگر همدیگر را می شناسند و از نیازهایی روحی جسمی و جنسی هم با خبر هستند امیدوارم که مزدوجین عزیز هر از چند مدتی خانه تکانی و رفرش رواط داشته باشند تا این روابط از سرد و یکنواخت شدن خارج شود و دوباره نشاط و عشق دوران نامزدی و اوایل ازدواج به زندگی برگردد ..... به امید روزی که ریشه خیانت در بین همه مخصوصا ایرانیان با فرهنک و خانواده دوست کورتاژ شود تا شاهد رواط خارج از چهر چوب شرع و خانواده نباشیم ..آمین آمین

من حرف های شما و به اصطلاحی توجیهات شما رو قبول ندارم!
هر کسی مسئول اشتباهیه که خودش انجام داده نه این که دیگری مسئول باشه!این ها توجیهاتیه که متاسفانه توی جامعه و فرهنگ ما جا افتاده:" حتما به همسرت(زن یا مرد) بی توجهی کردی....حتما بهش نرسیدی...حتما یه جا کم گذاشتی...حق داشته همچین کاری بکنه...."
اینجور حرف ها از نظر من همش توجیهاتیه که سرپوش بذاره روی اشتباهی که انجام شده!البته من مخالف حرف زدن و ریشه یابی نیستم،اما به شخصه موافق برگشت به همچین زندگی هم نیستم.چون از نظر من وقتی اعتماد ها از بین بره قبل از اون علاقه ای که از یکی از طرفین از بین رفته و باعث شده دست به همچین کاری بزنه و زندگی که علاقه ای توش نباشه ادامش اشتباه محضه!متاسفانه یکی از دلایلش تبدیل دوست داشتن به عادته!طرفین فکر می کنن که به هم علاقه دارن در صورتی که فقط به هم عادت کردن!البته نه از اون اول این به مرور به وجود میاد و هر دو طرف هم مقصرن.وقتی علاقه از بین رفت هر کدوم از طرفین ممکنه یه عکس العملی داشته باشه و یکی از این ها میتونه خیانت یا همون زیرآبی باشه!چون جرات اعلام نداشته...جرات ترک کردن ...جرات گفتگو...جرات پذیرش واقعیت...

منم یه جورایی با میترا موافقم.

من با هردو موافقم!!! به نظر من همانطور که باید به جرم توجه کرد ؛ بایستی انگیزه جرم را هم اهمیت داد چرا که تا موجود زنده ای گرسنه نباشه دنبال غذا نمی گرده!!! گاهی اوقات بعضی خانمها کاری میکنند که از خود خیانت هم گناهش بیشتره ولی به دلیل آنکه تعریف نداره کارشون مستتر می مونه!! چرا در زمان دوستی و نامزدی و عقد خیانت خیلی خیلی کم هست ولی بعد از دو سه سال از زندگی مشترک خیانت شکل میگیره!!! خب بایستی برای هر چیزی موقع عقد تعهد و تأهل تعریفی که مورد موافقت دو طرف باشه مشخص کرد واون تعریف مبتنی بر واقعیت باشه مثلا بعضی ویژگیها هستند که در وجود زن طبیعیند ولی در مرد زشت و پلشت هست مثل حسادت و بر عکس...