مسیرهای توریستی معمولی را فراموش کنید و این مقاصد گردشگری شگفت‌انگیز را کشف کنید.
صومعه تاتو (Tatev Monastery)، ارمنستان
ارمنستان
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: افراد کمی می‌دانند که ارمنستان اولین کشور جهان بود که در سال 301 پس از میلاد مسیح، مسیحیت را به عنوان یک دین رسمی اتخاذ کرد. کلیساهای باستانی ارمنستان، مجتمع‌های عظیم و پرجمعیت از خرابه‌های واقع در دره‌های سبز وحشی و قله‌های اطراف آن در میان بهترین مکان‌های حفاظت‌شده جهان قرار دارند. در حالی که کلیساهای مسیحی با نقاشی‌های دیواری تزئین شده‌اند، بسیاری از آن‌ها کم‌رنگ شده یا نابود شده‌اند، شیرهای سنگی حکاکی شده صومعه گگهارد صخره‌ای و خاچکارس (گورهای سنگی) با حکاکی ظریف ساناهین به عنوان عهدی به قدرت خلاقیت، یکی از قدیمی‌ترین و کمتر تمجید شده‌ترین تمدن‌ها حفظ شده‌اند. کلیساهای ارمنستان تنها جاذبه های گردشگری حومه آن نیست. تپه‌ها و دره‌های پوشیده از گل‌های وحشی رنگارنگ که قابل دسترس‌تر از مسیرهای کوهستانی پیچ در پیچ گرجستان می‌باشند، پر هستند از معابد بتخانه مانند در خارج از شهر ایروان و "شهرهای آبگرم" سنگفرش شده مانند دیلیجان، که نام مستعار آن "سوئیس ارمنستان" است.
فراموش نکنید: اکثر گردشگرانی که با تور ارمنستان سفر می‌کنند فعالیت‌های خود را حول ایروان، پایتخت خاموش و تا حد زیادی متعلق به دوران شوروی متمرکز می‌کنند. اما با یک رانندگی که نصف روز طول می‌کشد به خارج از ایروان (هزینه این سفر با یک تاکسی قابل اعتماد 50 دلار است)، به شهر گوریس می‌رسید که در میان غارها و صخره‌های ارتفاعات جنوبی ارمنستان قرار دارد و جزء برجسته‌ترین نقاط کشور است. تپه‌های پیچ در پیچ در مسیر روستای تاریخی شما را به روستاهای غار اولد کنزورسک (Old Khndzoresk) می‌برد، در حالی که معمولا یک مینی‌بوس شما را به صومعه سنگی قرن نهمی تاتو (Tatev) در بالای قله که زمانی پایتخت فرهنگی و آموزشی ارمنیان بوده می‌برد، این مکان فوق‌العاده توسط یکی از طولانی‌ترین ماشین‌های کابلی جهان هم در دسترس قرار گرفته است. در مسیرهای کوهپیمایی غول پیکر B & B کاچیک (Khachik’s B&B) واقع در قلب گوریس (از 20 دلار در هر شب، و شامل وعده‌های غذایی)، اقامتگاه‌هایی وجود دارد که هر شب غذاهای خانگی را با گیاهان تازه و چاشنی‌های مختلف تزئین و سرو می‌کند و تراس‌هایی دارد که بر منظره زیبای اولد گوریس (Old Goris) مشرف است.
خلیج سن خوان دل سور، نیکاراگوئه
نیکاراگوئه
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: در حالی که دو خط ساحلی نیکاراگوئه -کشور هم‌مرز با دریای کارائیب و اقیانوس آرام– مدت‌هاست که سواحل خود را به بهشتی برای مسافران دوستدار ساحل تبدیل کرده است سرمایه‌گذاری اخیر دولت در زیرساخت‌ها، از جمله یک بزرگراه جدید، در منطقه کمتر شناخته شده و عمدتا روستایی ریو سن خوان، این استان را به نخستین مقصد گردشگری زیست‌محیطی تبدیل کرده است. توکان‌ها از طریق سرخس‌هایشان در سراسر پارک طبیعی فوق‌العاده زیبای ایندیو مایز بیولوژیکال ریزرو که به خاطر گرازهای وحشی، ماکائوها و حتی فوک‌هایش مشهور است، پخش می‌شوند؛ در نزدیکی باغ ریو ایندیو ادونچر لژ (ورودی 185 دلار برای هر نفر) یکی از چندین مجتمع جدیدی قرار دارد که در این منطقه باز شده است و در آن میمون‌ها در کنار بوفه صبحانه شما را تماشا می‌کنند.
فراموش نکنید: اگرچه خارجی‌ها اغلب غذای آمریکای مرکزی را به برنج و لوبیا خلاصه می‌کنند، آشپزی نیکاراگوئه برای ترکیب تاثیرات اسپانیایی، کریولی و امریکای جنوبی‌اش مشهور است. بدون امتحان کردن ویگرون –یوکا نرم جوشانده شده با تکه‌های روغن پوست خوک سرخ‌شده ترد و سالاد کلم که با دست خورده می‌شود– یا ناکاتومالز، نسخه نیکاراگوئه‌ای تامیل: برگ‌های کاهو پر شده با خمیر ذرت، گوشت، برنج، و پودر قرمز روشن آشیوت، هرگز نیکاراگوئه را ترک نکنید.
مدار آناپورنا نپال (Annapurna Circuit)
نپال
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: ممکن است برق وضعیت پایداری نداشته باشد و جاده‌ها آسفالت نباشند، اما برای مسافرانی که حاضرند برای ماجراجویی کمی از راحتی خود صرف نظر کنند، نپال یک تابلو نقاشی فوق‌العاده است. اقتصاد نپال که عمیقا به تجارت گردشگری وابسته است، بیش از هر زمان دیگری به بازدیدکننده نیاز دارد. در حالی که زمین‌لرزه به سازه‌های دست‌ساز نپال آسیب رسانده است، مسیرهای پیاده‌روی کوهستانی آن –از جمله مدار افسانه‌ای آناپورنا در طول سایه پوشیده از برف هیمالیا– هنوز قابل دسترس است. تنها دو مورد از 35 مسیر ثبت‌شده نپال در اثر آسیب زلزله تخریب شده‌اند و در اوایل تابستان گذشته، تمام پل‌های مسیر آناپورنا تست‌های امنیت را با موفقیت گذراندند.
فراموش نکنید: اگر مایل به داشتن یک سفر چند روزه با تور در بیابان‌های هیمالیا نیستید، کاتماندو طیف وسیعی از فعالیت‌های آرام‌تر را پیشنهاد می‌دهد. سنت آواز کاسه هیمالیایی –سازه‌های زنگ مانندی که از لحاظ تاریخی در زمان، قبل و بعد از دوره‌های مدیتیشن بودایی محبوب بودند– در نپال سابقه‌ای طولانی دارد. مراکز فرهنگی مانند کاتماندو سنتر او هیلینگ، کارگاه‌های فشرده سه روزه‌ای برای نواختن این سازها (از 300 دلار) برگزار می‌کنند که در آن می‌توانید هنر نواختن کاسه‌ها و به " آواز" درآوردن آن‌ها را بیاموزید.
شهر باستانی پرسپولیس در ایران نزدیک شیراز
ایران
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: از زمان امضای معاهده هسته‌ای، 19 مکان میراث جهانی یونسکو ایران –از ویرانه‌های غول‌پیکر تخت‌جمشید که زمانی پایتخت امپراطوری هخامنشی ایران بود گرفته تا کاخ گلستان قرن هجدهمی در تهران تا باغ‌های گل رز و کاشی‌های با دقت رنگ‌شده باقی‌مانده در پایتخت قرن شانزدهمی اصفهان– همگی بیش از پیش در دسترس هستند. جایگاه پیشین حکومت برخی از برجسته‌ترین سلسله‌های پادشاهی خاورمیانه و آسیای مرکزی، پر از معماری‌های باشکوه و جلال است و در حالی که تعداد آمریکایی‌ها در این منطقه هنوز هم نادر است: 3400 بازدیدکننده در سال 2014، که بیشتر از 1800 بازدیدکننده در سال 2013 می‌باشد، اما آگاهی شما می‌تواند در این مورد سودمند باشد: فرهنگ مهمان‌نوازی جنجالی ایران که برای استقبال بی‌نظیر (و تعارفات بسیار در مورد غذا) از مهمانان نا‌‌‌آشنای خود مشهور است.
فراموش نکنید: با‌توجه به بررسی نسل‌های عروس‌های ایرانی –که نقاطی از محبوب‌ترین مقاصد ماه عسل را انتخاب کرده‌اند– رمانتیک‌ترین مقصد ایران یزد است، یکی از شهرهای نواره بیابانی به فاصله چهار ساعت با اتوبوس از اصفهان. این شهر قرن چهارمی که زمانی پایتخت دین زرتشت بود، دخمه پرپیچ‌و‌خمی از خانه‌های ماسه‌سنگی و مکان‌های باستانی ایرانی پیش از اسلام است، از‌جمله برج خلوت زرتشتی و آتشکده، یک معبد آتش که شعله آن از سال 470 پس از میلاد روشن است.
دامنه‌های اسکی در برزویچا، کوزوو
کوزوو
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: در‌حالی‌که در مورد فرهنگ پر‌رونق کافه پریشتینا (Pristina) بسیار نوشته شده‌است، مرکز بوهمی خستگی‌ناپذیر کوزوو از نظر زیبایی‌شناختی، در جنوب این کشور واقع شده‌است. شهر قرون‌وسطایی پریزرن (Prizren) –یک شهر تپه‌ای با قلعه‌ای در بالای آن با حمام‌های عثمانی و بافت‌های قرن چهاردهمی– برای پیاده‌روی، کوهنوردی یا اسکی در کوه‌های شار کوزوو، یا لذت بردن از ساحل جنگلی رودخانه در پشت تپه قلعه، پایگاه ایده‌آلی است. بدون جداسازی از "شهرهای قدیمی" در همسایگی منطقه بالکان مانند سارایوو (Sarajevo)، منطقه تاریخی و قابل پیاده‌روی پریزرن، دخمه پرپیچ‌و‌خمی از سقف‌های تراکاتا، مناره‌ها و کافه‌های سقف چتری قرمز به خوبی حفظ شده‌اند.
فراموش نکنید: برای کرایه تاکسی‌های زمانی (حدود 20 دلار برای هر ساعت) از پریزرون به برود، یک روستا با خانه‌های سنگی (و تنها یک نانوایی) در قلب کوه‌های شار، توافق کنید. اگر نمی‌توانید آلبانیایی صحبت کنید، بسیاری از افراد جوان‌تر می‌توانند کمی انگلیسی صحبت کنند و صحبت‌های شما را برای نسل‌های قدیمی‌تر ترجمه کنند. بخش عمده‌ای از مردم برود اسب‌سوار گورانی هستند (گفته می‌شود که تعداد اسب‌های روستا بیشتر از اتومبیل‌ها است) و هتل های بسیاری ندارند (یک پیرمرد کم حرف به نام بیلیگپ، که می‌توانید آدرس آن را از مردم بپرسید، خانه‌های قدیمی خود را به قیمت 20 دلار برای هر تخت به مسافران اجاره می‌دهد)، اما اجاره اسب‌های تند و تیز (و راهنماها، که به شدت توصیه می‌شوند) آسان است. مسیرهای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری اطراف برود در طول فصل‌ها بین سبز تیره تا طلایی متفاوت است.
اگر مکانی برای اقامت پیدا نکردید، هتل سبک ییلاقی گنبدی شکل به نام هتل آرژنا به فاصله 40 دقیقه پیاده‌روی یا یک رانندگی 10 دقیقه‌ای در میان کوه‌ها قرار دارد. این مکان تجربه سبک استراحتگاهی ارائه می‌دهد که با دامنه‌های اسکی با بلیت‌های به مبلغ 43 دلار و گله غیرقابل باوری از طاووس‌ها که در باغ‌های آن زندگی می‌کنند کامل می‌شود.
مسجد پوی کالان در بخارا، ازبکستان
ازبکستان
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: مراکز تاریخی اصلی ازبکستان –مجتمع‌های کاروانسرای فوق‌العاده با کاشی‌های آبی رنگ در بخارا و سمرقند- در سال‌های اخیر تحت بازسازی‌های وسیعی قرار گرفته‌اند، به گونه‌ای که دولت ویرانه‌های قرن چهاردهمی را به قصرهای قدیمی باشکوهی تبدیل کرده‌است؛ بازسازی چند دهه‌ای میدان Registan Square سمرقند در سال گذشته تکمیل شد. در‌حالی‌که منتقدان بازسازی‌ها را بیش از حد فریب‌دهنده می‌بینند، بخارا و سمرقند هنوز دو مورد از برجسته‌ترین نمونه‌های معماری شهری باقی‌مانده از دنیای اسلام هستند و نگاه اجمالی فوق‌العاده‌ای از قرن‌هایی ارائه می‌دهند که در آن استپ‌های آسیای مرکزی به عنوان پایتخت‌های جهانی یادگیری، هنر و تجارت مشهور بودند.
فراموش نکنید: از رستوران‌های توریستی متمرکز ازبکستان با معماری "قصر" مانند و رقصنده‌های تبلیغ شده انگلیسی اجتناب کنید. بهترین مکان‌ها برای حس رایحه ازبکستان، بشقاب‌های گوشت بره است –پلاو (پیلاف) در غرب کشور، نودل‌های لجن دریایی در شرق تحت تاثیر چین– که در کافه‌های کنار جاده‌ای و بازارهای تحت نفوذ شوروی یافت می‌شوند. در قلب بازار جدید نیو بازار در بخارا، دور از بازارهای مکاره‌ای که کت‌های مخمل گلدوزی شده را به قیمت 100 دلار می‌فروشند، کافه‌های غیرمجلل پلاو‌های با دستور خانوادگی متفاوت را که در قابلمه عظیم‌الجثه پخته می‌شوند را در ورودی بازار تبلیغ می‌کنند. ترکیبی از بره، هویج، سماق قرمز خاکی و برنج –در دستورهای مختلف همراه با تخم بلدرچین، میخک، سیر و یا حتی گوشت اسب همراه است– به صورت نفس‌گیری فوق‌العاده است.
سایت ورلد هریتیج (میراث جهانی) در بیوترینت، آلبانی
آلبانی
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: در حالی‌که سواحل آدریاتیک در نزدیکی ایتالیا و کرواسی تا حد زیادی شلوغ شده بود، مجتمع‌های تفریحی فوق‌العاده مدرن، در سواحل ماسه‌ای آلبانی، پر از ویرانه‌های آمفی‌تئاترهای گریکو-رومان، ساخته شده با سنگ‌های سفید و کلیساهای نمادین ارتدکس است که در میان معدود موارد خاص اروپایی قرار دارند که در طول فصل‌های خاص روی ساحل امکان بازدید آن‌ها وجود دارد. در جنوب ولوری (Vlorë)، در محدوده ماسه‌ای بتنی شکل، روستاهای قومی یونانی مانند درمی (Dhërmi)، وونو (Vuno) و هیماره (Himarë) –با کافه-تراس‌ها، منطقه‌های ماهیگیری صید ماهی‌های مرکب هاوکینگ و مسیرهای پیاده‌روی باریک– با اقامتگاه‌های خانوادگی B&B پر شده‌اند که هزینه آن‌ها 25 دلار در شب است. مسافران از خارج از بالکان هنوز هم بسیار نادرند اما به شدت از آن‌ها استقبال می‌شود. اگر میزبان B & B به شما برای یک تور هیجان‌انگیز در امتداد خط ساحلی و یا به چالش کشیدن شما برای یک رقابت عظیم اصرار کرد، تعجب نکنید.
فراموش نکنید: کمبود نسبی توسعه در آلبانی برای مکان‌های میراث جهانی یونسکو آن، که در میان آن‌ها مجموعه عظیم‌الجثه و گسترده باترینت، یکی از گسترده‌ترین و بهترین شهرهای گریکو – رومان در اروپا قرار دارد، یک لطف بوده‌است. باترینت به فاصله یک سفر 20 دقیقه‌ای با اتوبوس از شهر ساحلی ساراندی (Sarandë) در نزدیکی مرز یونان آلبانی، از طریق ویژگی‌های ایندیانا جونز خود مانند افه‌سوس (Ephesus) به نظر می‌رسد: مجموعه‌ای تقریبا متروکه و بیابانی از تئاترها و کلونی‌ها، برج‌های مسیحی اولیه، قصرهای سلطنتی روم شرقی و موزاییک‌های رومی. در میانه راه ساراندی (Sarandë) و باترینت (Butrint) در رستوران ساحلی سبک کلبه‌ای آلبیوری (Albiori) در روستای کسامیل (Ksamil) توقف کنید، که در آن یک خانواده محلی غذاهای تهیه شده از میگو در سیر خوابانده شده توسط بوکت فول سرو می‌کند، که ارزش توقف کامل برای صرف ناهار در منظره فوق‌العاده را دارد.
کیپ فاتوکاما، تیمور – شرقی
تیمور – شرقی
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: تیمور شرقی که به تازگی وضعیت آرامی پیدا کرده است، مسافران بی‌باک را به زیبایی طبیعی دیوانه‌کننده خود جذب می‌کند: به ویژه محوطه بیش از 100 مایلی از شبکه‌های صخره‌های مرجانی بسیار رنگارنگ و وحشی آن که درست در کنار سواحل آماده شده اما هنوز توسعه نیافته آن قرار دارد: پدیده‌ای نادر در قسمتی از جهان که توسعه ساختمان‌های بی‌نظیر بیشتر زندگی مرجانی را تهدید می‌کند. برای غواصی و کاوش در زندگی زیر آب، این‌جا یکی از بهترین مکان‌های جهان است – این منطقه برخی از متنوع‌ترین صخره‌های دریایی و انواع ماهی‌های روی زمین را دارد – و سواحلی که در طول روز شلوغ هستند و گشت‌و‌گذارهای غواصی با قایق از دیلی و توتوالا هنوز هم می‌تواند با هزینه کمی معادل 45 دلار در روز انجام شود.
فراموش نکنید: برای فصل کارناوال‌های گسترده و پر زرق‌و‌برق، در اوایل بهار به تیمور سر بزنید. این کارناوال که تقریبا می‌توان گفت به تازگی به تقویم فرهنگی تیمور افزوده شده است (این جشن‌ها برای اولین بار در سال 2010 توسط وزارت گردشگری کشور برگزار شد)، با‌این‌حال فرصتی برای تجربه تنوع سنت‌های موسیقی و رقص کشور در یک مکان است. لازم به ذکر نیست که انواع مختلف لباس‌های سنتی هم در این جشن ارائه می‌شوند. شهر دیلی همیشه به جز در طول مدت کارناوال که در ماه فوریه یا مارس برگزار می‌شود، شب‌ها بسته است؛ و به این ترتیب در این مدت موسیقی و رقص تا صبح ادامه دارد.
منطقه آبانوتوبانی در شهر قدیمی تفلیس
گرجستان
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: جاده‌های خاکی پیچ‌در‌پیچ و کاخ‌های قدیمی متعلق به اوایل دهه 2000 تفلیس می‌تواند مسیر به سمت یک شهر کلان‌تر و جالب‌تر را نشان دهند، اما روح آنارشیستی غیرمتعارف تفلیس هنوز هم در مناطق تاریخی آن شدیدا حس می‌شود، جایی که لوسترهای قرن نوزدهمی بازسازی شده در کافه آپارتمان‌های به سبک خاص با دیوارهایی با نقاشی‌های انگشتی، آویخته شده‌اند، مانند کافه لینویل. اما سازه‌های غول‌پیکر پراکنده، طرح‌های توسعه گردشگری که از نظر زیبایی‌شناختی نامطلوب هستند –مانند مجموعه پانوراما، پروژه حیوان خانگی میلیاردر نخست وزیر سابق بیدزینا ایوانیشویلی– زیبایی دلپذیر شهر قدیمی تفلیس را تهدید می‌کند و به جای این که پایان آن را به تاخیر بیاندازد، آن را تسریع می‌کند.
فراموش نکنید: اگر با تور گرجستان سفر کردید می‌توانید با یک رانندگی دو ساعته از تفلیس، به تاکستانی در منطقه کاکتی بروید که یکی از حومه‌های خاص گرجستان است. هتل‌های بوتیک مانند فانکی چاتیو مره –در چه جای دیگری می‌توانید گنجه‌های قرن نوزدهمی، یک استخر شنا، یک ماکت کولوسئوم در باغ و تصویر ستاره‌های فلینی را بر روی دیوارهای رستوران پیدا کنید؟– به عنوان نقاط دیدنی عالی خدمت‌رسانی می‌کنند که از آن‌جا می‌توانید با پای پیاده به صومعه‌های قرون وسطایی بالای تپه بروید و برای نوشیدن یک نوشیدنی بسیار عالی گرجستانی 2 دلار بپردازید.
ساحل مدیترانه‌ای در موناستیر، تونس
تونس
چرا باید به آن‌جا سفر کرد: تونس با شهرهای ویران شده امپریالیستی خود (محدوده وسیعی از کارتاژ، که زمانی رقیب بزرگ آفریقای شمالی بود و می‌توان از تونس، پایتخت کشور با قطار به راحتی به آن رفت) و اماکن زیارتی اسلامی مانند کایروان، پایتخت قرن هفتمی تعالیم اسلامی سنی تحت سلطنت سلسله مشهور اموی تونس، همچنان پایتخت فرهنگی و تاریخی ناشناخته شمال آفریقا باقی مانده است. ترکیبی از مکان‌های میراث جهانی یونسکو و شهرهای استراحتگاه ساحلی آن مانند اسفاکس و هامامت دیوار کشیده، آن را به یک مقصد سفر متعادل و ایده‌آل برای مسافران بی‌باک‌تر تبدیل کرده است. و در‌حالی‌که خاطرات حملات در سوس، هنگامی که پایتخت ساحلی تونس بود می‌تواند هنوز در ذهن برخی مسافرین تازه به نظر برسد، صنعت گردشگری کشور تلاش می‌کند تا با برپا کردن گشت‌زنی‌های امنیتی در سواحل و هتل‌های بزرگ‌تر، نگرانی‌ها را از بین ببرد.
فراموش نکنید: اگر قصد دارید از ازدحام و استرس سرزمین اصلی دوری کنید، جزیره مدیترانه‌ای جربا، که توسط هواپیما و ترکیبی از اتوبوس/کشتی شبانه از تونس قابل دسترسی است، فرهنگ تونسی را با تمدن متمایز جزیره به شما ارائه می‌دهد. جربا با خانه‌های سفیدرنگ و ذخایر طبیعی فلامینگوها، جوان‌تر و غیر‌متعارف‌تر از سرزمین اصلی است. برای داشتن یک نگاه اجمالی به این که جوانان تونسی و هنرمندان بین‌المللی دعوت شده چطور یک شهر تخریب شده در تونس را به یک جایگاه امن هنر زنده تبدیل کرده است، از "جرباهود"، مجموعه‌ای از تاسیسات هنرهای خیابانی در شهر غیرقابل تصور هارا سگیرا اریاز، بازدید کنید.
