1- می‌گویند استفاده از گوش پاك‌كن بعد از شنا در استخر،جلوی عوارض شنوایی را می‌گیرد:
به هیچ وجه بعد از بیرون آمدن از آب،نیازی به تمیز كردن مجرای گوش نیست و هرگونه دستكاری،چه به وسیله گوش پاك‌كن و چه با هر وسیله دیگری مانند سنجاق‌سر،موجب ایجاد خراش‌هایی در گوش می‌شود كه راه عفونت را در گوش باز می‌كند.حتی در هنگام شنا نیازی به استفاده از گوشی و قالب‌های گوش و یا پنبه‌های آغشته به وازلین هم نیست چون ساختار گوش به نحوی است كه یك سد مطمئن در برابر نفوذ آب و مواد دیگر ایجاد می‌كند.اما این نكته مهم را فراموش نكنید كه شنا كردن برای افرادی كه قبلا جراحی گوش داشته‌اند و یا به عفونت‌های مزمن گوش دچار بوده‌اند،باید با كسب نظر مساعد پزشك انجام شود.
2- بعضی از متولیان استخرها معتقدند استفاده از كلر برای ضدعفونی كردن آب استخر كفایت می‌كند!
هرچند كلر برای ضد عفونی كردن استخرها لازم است،اما نمی‌شود آن را جایگزین تعویض آب بموقع استخرها كرد.بعضی‌ها برای صرفه جویی در مصرف آب،كلر زیادتری به آن اضافه می‌كنند كه این امر می‌تواند موجب بروز مشكلات متعددی برای شناگران شود.
متولیان استخر برای جلوگیری از بیماری‌های استخر باید حداقل‌های زیر را درنظر داشته باشند:
* معیارهای پاكیزگی آب استخرهای شنا باید شبیه و نزدیك به آب آشامیدنی باشد.
*توزیع و استفاده از وسایلی مانند مایو،حوله،كلاه،دمپایی،بینی‌بند و برس مشترك در استخرها ممنوع است.
* نصب دستگاه كلرزنی و سیستم تصفیه آب در استخرها الزامی است.
* كلر باقیمانده باید بین1 تا 5/3 میلی‌گرم در لیتر، pH آب باید بین2/7 تا 8 و درجه حرارت آب باید حدود 25 درجه سانتی‌گراد حفظ شود.این اندازه‌گیری‌ها باید طی شبانه‌روز چندین نوبت انجام بگیرد.
* تعداد نفرات استفاده‌كننده از استخر باید به گونه‌ای باشد كه برای هر شناگر حداقل 5/1 مترمربع سطح فراهم باشد.
* حضور ناجیان غریق متبحر در استخرها الزامی است.
* استخرها باید مجهز به نرده‌های محافظ باشد.
3- بعضی‌ها فكر می‌كنند كلر موجود در آب استخر فقط عوارض پوستی دارد!!
كلر علاوه بر عوارض پوستی می‌تواند باعث بروز مشكلات بینایی نیز بشود.همچنین استنشاق كلر از سطح آب می‌تواند در دراز مدت ریه‌ها را اذیت كند،بخصوص در مبتلایان به آسم.كلر می‌تواند روی رنگ مو هم تاثیر بگذارد.در اثر مواجهه طولانی مدت با كلر موی بور به رنگ سبز متمایل می‌شود،موی قهوه‌ای بی‌رنگ می‌شود و به سمت بور شدن پیش می‌رود.به علاوه،كلر به ساختار مو آسیب وارد می‌كند،آن را چین‌دار و مجعد می‌كند و می‌تواند در درازمدت باعث ریزش آن شود.همچنین اگر غلظت كلر بدرستی كنترل نشود،ممكن است حتی در درازمدت باعث برونشیت مزمن شود.
4- اغلب خیال می‌كنند بیماری‌های استخر فقط از طریق آب آلوده منتقل می‌شود؟!
نه فقط آب آلوده،بلكه رختكن‌ها،حمام استخر و دمپایی‌های مشترك نیز می‌تواند عامل انتقال برخی ویروس‌ها باشد.مثلا ویروس هپاتیت A می‌تواند از این راه‌ها در استخرهای آلوده منتقل شود؛چرا كه عامل این بیماری گوارشی یك ویروس است كه می‌تواند براحتی از طریق دهانی مدفوعی به افراد سرایت كند.برخی اختلالات روده‌ای مانند حصبه،شبه‌حصبه،اسهال، ناراحتی‌های معدی،عفونت چشم و گوش و بیماری‌های پوستی نظیر عفونت‌های قارچی و زرد زخم نیز می‌توانند از طریق استخرهای آلوده به راحتی منتقل شود.
5- می‌گویند عفونت قارچی شایع‌ترین بیماری پوستی استخر است!
خشكی پوست و حساسیت های پوستی شایع ترین بیماری‌های پوستی هستند كه ممكن است در استخرها برای مراجعان ایجاد شود.در فصل تابستان به دلیل وجود املاح زیاد در دریا، احتمال بروز عوارض حساسیتی و خشكی پوست بیشتر می‌شود.استفاده از كرم‌های ضد آفتاب و ضد آب می‌تواند از بروز این عوارض تا حدی بكاهد. علاوه بر آن،شستشوی بدن با آب و صابون پس از شنا لازم است.خطر عفونت‌های پوستی،مبتلایان به اگزما و خشكی پوست را بیشتر تهدید می‌كند.گاهی میزان نامناسب كلر در آب باعث بروز بیماری‌های پوستی می‌شود و گاهی نیز بعضی بیماری‌های مسری از افراد دیگر منتقل می‌شود كه زگیل و قارچ‌های پوستی از آن جمله‌اند.ولی سایر بیماری‌های پوستی جنبه واگیر ندارند و برای دیگر افراد خطرساز نیستند.
