آموزش آداب معاشرت کودکان

آداب معاشرت کودکان

فرزندان ما سرمایه‌های آینده جامعه، کشور، والدین و سرپرستان نسل‌های آینده هستند. باید در پرورش آنها نهایت دقت، حوصله و آگاهی را به کار برد.

والدین موظف هستند به فرزندان خود آداب معاشرت بیاموزند و مواردی را که در ارتباط با دیگران باید رعایت کنند، یاد دهند.

به فرزندان خود یاد دهید در زمان گفت‌‌و‌گو با دیگران و بزرگترهای خود از مسخره کردن اشتباهات آنها، خندیدن بی‌جا، گفته‌‌های غیراخلاقی و...بپرهیزند.

همچنین هنگام گفت‌‌و‌گو با بزرگترها و دوستان از کنجکاوی در جزئیات خصوصی زندگی آنها، خوش‌ شانسی یا بداقبالی آنها، داشته‌ها و نداشته‌های مالی آنها پرهیز کرده و حد و حدود خود را بدانند.

فرزندان ما باید یاد بگیرند که هرگز شوخی‌های بی‌جا و خارج از محدوده سنی خود مانند؛ اشاره به ناتوانی، مرگ از سر شادی و بی‌خیالی، میزان درآمد، نوع کار والدین و... نکنند.

حال اگر بخواهیم به چند نکته اساسی در زمینه آموزش آداب و معاشرت کودکان به صورت عباراتی کوتاه و ساده‌ عنوان کنیم، اینگونه باید بنویسیم:

- به کودکان خود مجموعه‌ای از کلمات مودبانه هم‌چون: لطفا، اگر ممکن است، بفرمایید، خواهش می‌کنم، متشکرم و... را یاد دهید.

آداب و معاشرت کودکان

- به کودکان یاد دهید وقتی به کسی معرفی می‌شوند، رفتارهای مودبانه‌ای همچون از جا برخاستن، سلام کردن، لبخند بر لب داشتن و دست دادن، تشکر کردن و... داشته باشند.

- کودکان باید یاد بگیرند که اگر کسی به آنها لطف کرد، باید سپاسگزاری کنند.

- حتما،مسوولیت‌های کوچک به فرزندان خود بدهید تا در آینده بتوانند مسئولیت‌پذیر شوند. مسئولیت‌هایی چون؛ آب دادن به گل‌ها، مرتب کردن اتاق خود، شستن جوراب‌های خود، نگهداری از خواهر یا برادر کوچک‌تر، کمک و مشارکت در تمیز کردن خانه، پختن غذاهای ساده، مرتب کردن لباس و ...

- فرزندان خود را راحت‌طلب بار نیاورید. همه کار‌های او را انجام و نیاز‌های او را برآورده نسازید.

- عبارت عذر خواهی را حتما به آنها آموزش دهید. اگر اشتباهی کردند یا باعث زحمت برای کسی شدند، از این عبارت، معذرت‌ خواهی استفاده کنن. این عبارت یک کلمه کلیدی و حلال مشکلات او در زندگی آینده است.

- شایسته است با فرزندان خود با ادبیات شایسته صحبت کرده و عفت کلام را رعایت کنید. همچنین این عفت کلام را به آنها به صورت مستقیم و غیر مستقیم آموزش دهید. آنها باید از بیان و شنیدن بعضی کلمات خجالت بکشند. در برخورد با نزدیکان، اقوام و دوستان، کودکان باید یاد بگیرند با احترام با اشخاص رفتار کرده و پاسخ مودبانه به آنها دهند. در عوض گفتن؛ آره، هان، هوم و... یاد دهید بگویند؛ بله، خیر، حتما، خواهش می‌کنم، متشکرم و...

- پاسخ یک کلمه‌ای، بیش از حد صریح است، بهتر است با اضافه کردن چند لغت به لطافت صحبت بیفزایم. این نکته ظریفی است که باید والدین به کودکان خود بیاموزند.

همچنین کودکان باید یاد بگیرند که مکث کردن ( نه طولانی )‌ در حین صحبت کردن خوب است، چرا که باعث فکر کردن قبل از شروع صحبت می‌شود. آنها نباید یکسره پرگویی کرده و بدون فکر صحبت کنند.

- فرزند‌ان خود را تشویق کنید ، واضح و شمرده صحبت کنند. آنها باید کلمات را درست ادا کنند و نباید بعضی از حروف را حذف کنند. کلمات باید واضح و مشخص و صحیح ادا شوند. چرا که زیر لب سخن گفتن، سریع و بدون فکر صحبت کردن فاقد گیرایی، هوش و ذکاوت بوده و او را زیر سوال می‌برد.

در این آموزش‌ها نکاتی ظریف‌تر از مو نهفته است که والدین محترم باید با درایت، سیاست، مشاوره با افراد حاذق، مطالعه و آگاهی به این امر مهم بپردازند. فرزندان ما سرمایه‌های آینده یک جامعه، یک کشور و سرپرستان نسل‌های آینده هستند. باید در پرورش آنها نهایت دقت، حوصله و آگاهی را به کار برد.

آموزشگاه زبان   –  بهترین جراح بینی  –  ایمپلنت دندان  – لمینت دندان

آموختن رفتارهای ساده مودبانه به کودکتان به او در ارتباط با دیگران کمک خواهد کرد.

همشهری: کودکان معمولا به طور عامدانه بی‌ادب نیستند، در اغلب موارد مسئله این است که آنها اصول رفتار مودبانه را یاد نگرفته‌اند. این 25 مورد خلاصه آدابی است که کودک تا 9 سالگی باید یاد گرفته باشد:

1- هنگامی چیزی را می‌خواهی بگو: "لطفا".

2- هنگامی چیزی به تو می‌دهند، بگو: "متشکرم."

3- هنگامی که بزرگترها با یکدیگر حرف می‌زنند، میان حرف آنها نپر، مگه اینکه مسئله‌ای فوری مطرح باشد. آنها حواس‌شان به تو هست و وقتی حرف‌شان تمام شد به تو پاسخ خواهند داد.

4- اگر لازم است که توجه کسی را فورا جلب کنی، گفتن عبارت "ببخشید" مودبانه‌ترین راه برای وارد شدن به مکالمه است.

5- اگر کوچکترین تردیدی درباره انجام کاری داری، اول از پدر و مادر اجازه بگیر تا بعد پشیمان نشوی.

6- دیگران علاقه‌‌ای به دانستن اینکه تو از چه چیزهایی بدت می‌آید، ندارند. نظرات منفی‌ات را برای خودت، یا بین خود و دوستانت نگهدار، و دائم به بزرگترها نق نزن.

7- در مورد خصوصیات جسمی دیگران اظهار نظر نکن، مگر اینکه بخواهی از آنها تعریف کنی که باعث می‌شود آنها خوششان بیاید.

8- هنگامی دیگران از تو می‌پرسند، حالت چطور است، به آنها پاسخ بده و بعد حال آنها را هم بپرس.

9- هنگامی در خانه دوستت هستی، به یاد داشته باش که از والدین دوستت به خاطر اجازه دادن به رفتن به خانه آنها تشکر کنی.

10- اگر دری بسته بود، پیش از وارد شدن، ابتدا به در ضربه بزن، و منتظر بمان تا ببین پاسخی داده می‌شود یا نه.

11- هنگامی که تلفن می‌زنی، اول خودت را معرفی کن و بعد بپرس آیا می‌توانی با شخص مورد نظرت صحبت کنی یا نه.

12- به دیگران احترام بگذار و اگر به تو هدیه‌ای دادند، بگو: "متشکرم." به جای ای‌میل زدن، نوشتن یک نامه دست‌نویس تشکر بسیار موثر است.

13- در مقابل بزرگسالان از کلمات ناشایست استفاده نکن. آنها خودشان همه این کلمات را بلدند و استفاده تو از این کلمات باعث ملال و ناخشنودی آنها می‌شود.

14- افراد را با نام‌های تحقیرآمیز صدا نزن.

15- دیگران را به هیچ دلیلی مسخره نکن. این کار باعث می‌شود در نظر دیگران آدم ضعیفی به نظر برسی، و دست انداختن دیگران کار نادرستی است.

16-حتی اگر یک بازی یا مراسم برایت خسته‌کننده است، آرام بنشین و خودت را علاقمند نشان بدهد. بازیکنان یا نمایش‌دهندگان دارند حداکثر تلاش‌شان را می‌کنند.

17-اگر به کسی تنه زدی، فورا بگو "ببخشید."

18-هنگام سرفه یا عطسه کردن دهانت را بپوشان و در جلوی دیگران فین نکن.

19- اگر می‌خواهی از دری عبور کنی، ببین آیا می‌توانی در را باز نگهداری تا کسی دیگری هم از آن رد شود.

20- اگر به پدر و مادر، معلم یا همسایه‌‌ای برخوردی که دارد کاری را انجام می‌دهد، از او بپرس کمک می‌خواهد. اگر جواب مثبت بود، به او کمک کن- به این ترتیب ممکن است چیز جدیدی یاد بگیری.

21- هنگامی که بزرگسالی از تو تقاضای انجام کاری را کرد، با روی گشاده و بدون نق زدن به او کمک کن.

22- هنگامی که کسی به تو کمک کرد، بگو: "متشکرم." این شخص احتمالا بار دیگر هم به تو کمک خواهد کرد. این امر به خصوص در مورد معلمان مصداق دارد!

23- از وسائل غذا خوردن درست استفاده کن. اگر نمی‌دانی که چطور با این وسائل غذا بخوری، از پدر و مادر تقاضا کن به تو آموزش دهند، یا دقت کن آنها از این وسائل چطور استفاده می‌کنند.

24- هنگام غذا خوردن روی ران‌هایت دستمال سفره بگذار و از آن برای پاک کردن دهانت در هنگام لزوم استفاده کن.

25- برای برداشتن چیزها از روی میز غذا خم نشو؛ از دیگران تقاضا کن آن را به تو رد کنند.

بهترین زمان برای آموزش آداب اجتماعی به کودکان

بهترین مکان برای آغاز آموزش آداب اجتماعی به کودکان، سر سفره غذا (یا میز غذا) می باشد. زمانی که اعضای خانواده برای خوردن غذا دور هم جمع می شوند این موقعیت می تواند یک تجربه آموزشی خوب برای کودکان باشد.

آداب معاشرت در کودکان 

 از کودک 7 ساله تا چه میزان باید برای رعایت آداب معاشرت( مثل سلام کردن و برقراری ارتباط با دیگران) و نیز رعایت نظم ( مثلا همیشه اتاق خود را منظم نگه دارد یا اینکه کارهای شخصی مثل لباس پوشیدن یا جمع کردن وسایل بازی یا شستن دست و صورت هنگام مراجعه به منزل) انتظار داشت. در این گونه مسایل برای مستقل بار آوردن کودک تا چه حد و به چه روشی باید سختگیری کرد؟

برای تربیت فرزندان یک سری اصول وجود دارد که در پنج مرحله آنها را برای شما توضیح می دهم. فراموش نکنید که تربیت فرزندان و آموزش مسئولیت پذیری و .. از همان نخستین سالهای تولد شروع می شود:

رفتارهای درست را از همان ابتدا به فرزندتان آموزش دهید

تقریبا بعد از سه سالگی است که روابط اجتماعی کودکان آغاز می شود. لذا آموزش رفتارهای مناسب و مثبت نیز باید از همین دوران آغاز گردد. برای مثال والدین می توانند برای آموزش رفتار مثبت به کودکان از مدل سازی استفاده کنند. یکی از مهم ترین این الگوها خود والدین هستند. به این معنا که والدین باید به رفتارهای خود در هنگام خشم و عصبانیت و ناراحتی و یا به طور کلی در ارتباطات خود با اطرافیان، توجه کنند. کودکان به طور پیوسته شاهد و ناظر رفتار والدین بوده و رفتار آنها را الگو قرار می دهند. این یکی از بهترین روشها برای آموزش دادن رفتار مثبت به کودکان است.

ثبات و پایداری یک کلید راهگشاست

هماهنگی و ثبات والدین در امر تربیت کودکان یک امر بسیار ظریف و قابل تامل است. بدین مفهوم که حتی الامکان باید شیوه تربیتی والدین با یکدیگر هماهنگی داشته باشد تا هم اثر بیشتری بر روی کودک بگذارد و هم مانع از ایجاد تضاد و استیصال در کودکان گردد.

برای مثال اگر شما به عنوان مادر قصد دارید فرهنگ تشکر و قدردانی را به فرزندتان بیاموزید، مسلما در موقعیتهای مختلف به او گوشزد می کنید که در برابر لطف و محبت اطرافیان تشکر کند. اما در صورتی که در این جریان شما تنها تلاش کرده و پدر و یا سایر اعضای خانواده مانند پدربزرگ و مادربزرگ و .. در این زمینه تلاشی نکرده و کودک رابه حال خود رها کنند و او را بیش از حد راحت بگذارند، احتمالا شما به نتیجه مطلوب خود نخواهید رسید. در اینجاست که اصطلاح " چند دستی در تربیت" به کار برده می شود. یعنی زمانی که شیوه های تربیتی ارایه شده به کودک همگونی و ثبات لازم را نداشته باشد.

از طرف دیگر در ارایه برنامه های تربیتی باید صبر و حوصله داشته باشید. هیچگاه تصور نکنید که اگر یک مساله یا اصول را به کودکتان دو یا سه بار توضیح دادید کافی است. بچه ها، بازیگوش و فراموشکارند و البته این امر نشان دهنده سیر تحول رشد طبیعی آنهاست و بنابراین لازم است که یک مساله بارها و بارها به آنها توضیح داده شود. یعنی آنها گاهی اوقات یک مساله را به خاطر می آورند و گاهی نه، فراموش می کنند. یادآوری تدریجی و آرام شما مانع از فراموشی آنها می گردد.

نشان دادن علامتی برای رفتار مطلوب

نشان دادن علامت برای انجام رفتار مطلوب یكی از روش‌هایی است كه كارایی بسیار بالایی دارد. به وسیله این روش جهت یادآوری به كودک قبل از اینكه رفتاری را انجام دهد، علامتی را نشان می‌دهیم. بدین ترتیب دیگر از گفتار برای تاكید به كودک جهت انجام رفتار مورد نظر استفاده نمی‌كنیم. مزیت این روش بر گفتار این است كه اگر از گفتار استفاده كنیم حالتی مانند غر زدن پیش‌ خواهد آمد و در مواردی كودک آزرده خواهد شد، درصورتی كه استفاده از علایم از آنجایی كه حالتی مانند بازی دارد، كودک را مشتاق به انجام رفتار مورد نظر می‌‌نماید.

برای مثال كودكی را در نظر بگیرید كه قبل از غذا خوردن دستهای خود را نمی‌شوید. قبلا به او آموخته‌ایم كه قبل از خوردن غذا باید دستهای خود را بشوید، اما گاها كودک این رفتار را فراموش می‌كند. در این هنگام هر روز در كنار ظرف غذای او برچسبی به نشانه شستن دست می‌چسبانیم تا كودک به محض دیدن آن به یاد شستن دستهایش بیافتد.

برای تربیت کودکان از روشهای عینی و ملموس استفاده کنید.

شاید بتوان ادعا کرد که بهترین مکان برای آغاز آموزش آداب اجتماعی به کودکان، سر سفره غذا (یا میز غذا) می باشد. زمانی که اعضای خانواده برای خوردن غذا دور هم جمع می شوند این موقعیت می تواند یک تجربه آموزشی خوب برای کودکان باشد. سعی کنید به کودکتان بیاموزید که به همراه سایر اعضای خانواده بر سر سفره غذا حاضر شود و غذایش را با سایر اعضای خانواده به پایان برساند.

کودکان را تشویق کنید که در برخورد با افرادی که می شناسند ادب را رعایت کنند.

یک نکته قابل تامل برای آموزش کودکان این است که بسیاری از این آداب معاشرت در طی بازی کردن و یا کتاب خواندن به آنها آموزش داده شود. زمانی که کودکان در حال بازی با سایر کودکان هستند سعی کنید اصول و رفتارهای مهم را به آنها گوشزد کنید. در ضمن کتابهای اموزشی خوبی برای تربیت و آموزش کودکان در بازار وجود دارد. تهیه و خواندن این کتابها برای آموزش آداب اجتماعی به کودکان بسیار مهم و تاثیر گذار است.

– آموزش آداب معاشرت و ارتباط برقرار کردن با دیگران

یکی از مهم ترین مهارت های اجتماعی که کودک شما می تواند یاد بگیرد این است که چگونه به دیگران سلام کرده و ارتباط اولیه را با آنها برقرار کند. اول، باید بر تماس چشمی تاکید داشته باشید. برای اینکه یک کودک این کار را راحت تر انجام دهد، به آنها بگوئید تا ببینند که چشمان طرف مقابل چه رنگی دارد. پاسخگویی ساده به پرسش های رایجی مانند “حالت چطور است؟” و اینگونه تمرینات می تواند به کودک شما کمک کند که پاسخ های این سوالات را با اعتماد به نفس بیشتری داده و حصول ارتباط را تسهیل کنند. نظارت شما نیز می تواند برایش اطمینان حاصل کند که آنها اطلاعات مازادی در مورد خود به طرف مقابلشان نمی دهند.

– تمرین صبر

برای یک کودک جوان، انتظار برای صحبت کردن می تواند در حد شکنجه سخت باشد. هنگامی که یک کودک چیزی در سرش است می خواهد بلافاصله آن را بیان کند، بدون توجه به آنچه که در اطرافش اتفاق می افتد و اینکه این صحبت چه تبعاتی خواهد داشت. اما چگونه به فرزندتان خواهید آموخت که برای نوبت صحبت کردنش منتظر بماند؟ یادآوریهای کلامی البته مهم هستند، اما اغلب نمی توانند این درس را برای کودک ملکه ذهن و نهادینه کنند. به جای آن، بهتر است از یک نشانه بصری مانند یک اسباب بازی خاص و یا از یک چوب استفاده کنید. بگویید : “وقتی با این اسباب بازی به شما اشاره می کنم، نوبت صحبت شماست”.

– یک مهمان خوب باشید

در خانه دوستان فرزندتان و در حضور خودش یک مهمان مودب و مهربان باشید، به خصوص وقتی که کودکان کمی بزرگتر می شوند. فرزندتان باید همیشه از قوانین وضع شده توسط شما در خانه دوستانش پیروی کند، پس ابتدا خودتان باید پایبند باشید. از زبان مودبانه و آداب معاشرت استفاده کنید و از والدین و دوستانش به خاطر دعوت و پذیراییشان تشکر کنید. همچنین کاملاً باید تمیزی را رعایت کنید. قبل از اینکه فرزندتان را به خانه دوستش بفرستید، در مورد این رفتارها با او صحبت کنید.