"سِر ژوف" یا "زِر جوف"، لقبی است که مادر بزرگ "سرجیو مومو" وی را با این عنوان مورد خطاب قرار می داد. سرجیو در خانواده ای پرورش یافت که علاقه بسیاری به هنر و سنت های ایتالیا دارند. یک خانواده اصیل ایتالیایی که شخصیت هنری سرجیو مومو در فضای آکنده از شعر و ادبیات و موسیقی و بطور خلاصه، هنر آن شکل می گیرد. مومو در سنین نوجوانی، شیفته روایح می شود و جاذبه مواد معطر او را به سمت خود می کشد. از حضور در باغچه معطر پدر بزرگ و کوچه های تاریخی استانبول که به دیدار اقوام خود می رفت؛ تا گذران اوقات در کوهپایه های آلپ و طبیعت بکر این مناطق، سرجیوی جوان را روز بروز به دنیای روایح نزدیک تر می کرد. رایحه ریحان، آویشن و پونه، عطر ادویه ها و بوی چوب ها و گل های وحشی، همه و همه علاقمندی مومو به این اعجاز و افسون را افزایش می دادند.
