یه آموزش تجربیِ کاربردی، که موقع روشن کردن آتیش به کمکتون میاد! و البته بیشتر حالت اطلاعات عمومی داره. این متن، حاصل تجربیاتیست که در این چند وقت از روشن کردن آتیش به روش های مختلف کسب کردم و هماکنون این تجربیات رو با شما به اشتراک می زارم!
مواد و لوازم مورد نیاز
- ذغال مرغوب:
- ژل سوختنی (آتش زنه)
- یک برگ کاغذ باطله
- مقداری برگ، چوب خشک و… (خاشاک)
مواد سوختنی
مواد زیادی برای روشن کردن ذغال وجود داره که در ادامه به بررسی مزایا و معایب سه تا از این مواد میپزدازم:
حرارت، شعله و گرمای زیاد
در دسترس نبودن
بوی بد
خطرناک بودن (به خاطر شعلهی حجیم حاصل از سوختن نفت)
سوخت کوتاه مدت
حرارت و گرمای زیاد
سوخت تمیز و بیخطر
در دسترس بودن
بیخطر بودن
سوخت کوتاه مدت
بدون هزینه
در دسترس بودن
سوخت طولانی مدت (یک قطعه چوب، چند دقیقه به خوبی می سوزه)
حرارت و گرمای کم
← نتیجه: ذغالها در دمای بالایی روشن میشن و برای رسیدن به این دما، باید مدت زیادی بهشون گرما وارد بشه. بنابراین – با توجه به معایب نفت – بهترین ترکیب برای سوخت ذغال، «ژل سوختنی + چوب و خاشاک» هست که به راحتی ذغال رو روشن می کنه.
روشن کردن ذغالها
ذغالها رو درون جایگاه مورد نظر بریزید:
*ذغالها رو به صورت کوه دربیارید. همین که ذغالها رو از بسته توی جایگاه خالی کنید به این شکل درمیان و دیگه لازم نیست با دست این کارو انجام بدید. (توی عکس بالا این مورد رعایت نشده)
و به مقدار کافی (زیاد)، ژول سوختنی اضافه کنید:
*بعد از اضافه کردن ژل، حدود پنج دقیقه صبر کنید تا بطور کامل خیس بخوره.
سپس، چوب و خاشاک رو روش بریزید. خب برای آتش زدن هم یه نکتهی در ظاهر به دردنخور، اما به دردبخور وجود داره که خیلی کار رو راحت می کنه!
۱- کاغذ باطلهی لوله شده: بهترین روش برای آتش زدن چوب، خاشاک و ژل سوختنی. علاوه بر تامین ایمنی، به راحتی مواد رو آتیش می زنه. فقط کافیه سر کاغذ رو آتیش بزنید و بندازیدش اون وسط. ↑
۲- فندک: از فندک استفاده نکنید! مگر فندک اتمی – به خاطر نزدیک بودن شعلهی فندک به دست، ممکنه، شعلههای ایجاد شده باعث سوختگی دست بشن.
۳- کبریت: طبیعیه که از کبریت استفاده کنید، اما نکنید و از کاغذ استفاده کنید!
*بعد از اینکه ذغالها حالت گداخته و نقرهای رنگ پیدا کردن، اونا رو کمی به هم بزنید تا جابجا بشن. سپس باد بزنید.
به به… چه بویی… کــــــــبابِ… کباب!! —۰-۰-۰—