قرآن کتاب زندگی

كلمه «همزه» به معناى كسى است كه بدون جهت بسيار به ديگران طعنه مى‏زند و عيب‏جويى و خرده‏گيريهايى مى‏كند كه در واقع عيب نيست؛ و اصل ماده «همز» به معناى شكستن است، و كلمه «لمز» نيز به معناى عيب است پس «همزه» و «لمزه» هر دو به يك معنا است.

ولى بعضى گفته‏اند: بين آن دو فرقى هست، و آن اين است «همزه» به آن كسى گويند كه دنبال سر مردم عيب مى‏گويد و خرده مى‏گيرد، و اما «لمزه» كسى را گويند كه پيش روى طرف خرده مى‏گيرد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‏

وَيْلٌ لِّكُلّ‏ِ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ

الَّذِى جَمَعَ مَالًا وَ عَدَّدَهُ

يحَْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَه

به نام اللَّه كه رحمان و رحيم است.

واى به حال هر طعنه زن عيب جوى (1).

كسى كه مالى را جمع مى‏كند و از شمردن مكرر آن لذت مى‏برد (2).

گمان مى‏كند كه مال او وى را براى ابد از مرگ نگه مى‏دارد (3).

اگر از ما بپرسند که آیا مال جاودانگی می آورد احتمالا همه مان می گوییم نه. اما چه جوری زندگی می کنیم؟ آیا در زندگی هم جوری رفتار می کنیم که نشان دهد مال جاودانگی نمی آورد یا وقتی مال و منالی داریم طوری زندگی می کنیم که انگار دیگر هیچ چیزی نمی تواند ما را تکان دهد؟

مثل ضرب المثل معروف توپ هم تکانش نمی دهد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‏

وَيْلٌ لِّكُلّ‏ِ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ  * الَّذِى جَمَعَ مَالًا وَ عَدَّدَهُ * يحَْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ * كلاََّ  لَيُنبَذَنَّ فىِ الحُْطَمَةِ * وَ مَا أَدْرَئكَ مَا الحُْطَمَةُ * نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ * الَّتىِ تَطَّلِعُ عَلىَ الْأَفِْدَةِ * إِنهََّا عَلَيهِْم مُّؤْصَدَةٌ * فىِ عَمَدٍ مُّمَدَّدَةِ 

به نام اللَّه كه رحمان و رحيم است.

واى به حال هر طعنه زن عيب جوى * كسى كه مالى را جمع مى‏كند و از شمردن مكرر آن لذت مى‏برد * گمان مى‏كند كه مال او وى را براى ابد از مرگ نگه مى‏دارد * نه، چنين نيست به طور حتم در حطمه‏اش مى‏افكنند * و تو چه مى‏دانى كه حطمه چيست؟ * آتش فروزان و خرد كننده خداست * آتشى كه نه تنها ظاهر جسم را مى‏سوزاند بلكه بر باطن و جان انسان نيز نزديك مى‏شود * آتشى كه دربش به روى آنان بسته مى‏شود * در ستونهاى بلند و كشيده شده

سلام

خیلی وقته سر نزدم. سوره همزه نصفه موند.

یه کم راجع به همز و لمز و تفاوتشان تو پست های قبلی صحبت کردیم. دلیل وجود همز و لمز در انسان هم گفتیم. حالا از آیه 4 به بعد عاقبت انسان همز و لمز کننده بیان میشه.

عذاب های اخروی که در قرآن اومده دقیقا با صورت ظاهری اون عمل در این دنیا نسبت داره. نعمت های بهشتی هم همینطوره. در اصل عذاب و پاداش چیزی نیست جز صورت واقعی اعمال خودمون.

الان نگاه کنید، انسان همز و لمز کننده کجا انداخته میشه؟ توی حطمه. حطمه کجاست؟ آتشی خرد کننده.

یعنی کسی که در دنیا انسان ها را با عیب جویی ها و همز و لمز هاش خرد می کرد و تحقیر می کرد خودش در آتش خرد کننده و تحقیر کننده ای خواهد افتاد. در اصل عذابش عمل خودش است. این آتش فقط ظاهر را نمی سوزاند بلکه به دل میزنه. مثل آتشی که بعضس وقتها ماها با عیب جویی هامون به دل بقیه میزنیم متاسفانه L

وقتی ما همش بیخودی از کسی عیب جویی می کنیم و بهش نیش می زنیم، متاسفانه انگیزه های اون فرد رو می کشیم و ناامیدش می کنیم. در قیامت هم عذاب این خواهد بود که آتشی که درهایش بسته است نصیب انسان همز و لمز کننده می شود.

انشاالله این خص.صیت رو اگر داریم اصلاح کنیم. این یک موضوعیه که روش تاکید کردن چون از جنس گناه های اجتماعیه و متاسفانه تبعاتش زیاده.

التماس دعا

قَالَ رَبّ‏ِ إِنىّ‏ِ دَعَوْتُ قَوْمِى لَيْلًا وَ نَهَارًا(5)
فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَاءِى إِلَّا فِرَارًا(6(
وَ إِنىّ‏ِ كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُواْ أَصَابِعَهُمْ فىِ ءَاذَانهِِمْ وَ اسْتَغْشَوْاْ ثِيَابهَُمْ وَ أَصَرُّواْ وَ اسْتَكْبرَُواْ اسْتِكْبَارًا(7)
ثُمَّ إِنىّ‏ِ دَعَوْتهُُمْ جِهَارًا(8)
ثُمَّ إِنىّ‏ِ أَعْلَنتُ لهَُمْ وَ أَسْرَرْتُ لهَُمْ إِسْرَارًا(9)



 گفت پروردگارا! من قوم خود را شب و روز دعوت كردم (5).
ولى دعوتم جز زيادتر شدن فرارشان فايده‏اى نداد (6).
و من هر چه دعوتشان كردم تا تو ايشان را بيامرزى انگشت‏ها به گوش نهاده جامه به سر كشيدند و بر عناد خود اصرار و به وجهى ناگفتنى استكبار ورزيدند (7).
اين بار به بانگ بلند دعوتشان كردم (8).
و نوبتى علنى و گاهى سرى آن هم به چه زبانى دعوت نمودم (9)

اینها بخشهایی از صحبت حضرت نوح با پروردگار خود در سوره نوح است که حضرت از تلاششون برای هدایت و گوش ندادن قوم سخن می گویند.
اگر آدم کسی را در خانواده و عزیزانش داشته باشه که میدونه داره به راه اشتباه میره اما هر چی بهش میگه فایده ای نداره و طرف خودش را داره بدبخت می کنه و هیچ کاری از دستش بر نمیاد حال این پیامبران عزیز رو میفهمه.

انشاالله خدا کمک کنه بتونیم اگه کمکی از دستمون بر میاد حداقل برای عزیزان خودمون انجام بدیم