مناطق ديدني شهر بندر انزلي
انزلي از گذشته هاي دور مورد توجه گردشگران داخلي و خارجي بوده است و بخصوص سياحان خارجي در سفرنامه هاي خود به ديدنيهاي انزلي ، درختهاي مركبات ، مرداب ، گلها و ... اشاره كرده اند. قايقراني، ماهيگيري و شكار پرندگان روي تالاب انزلي، قايقراني در دريا و گردش در پارك و بلوار ساحلي و ديدار از بازار محلي مجموعه اي از خدماتي است كه براي گردشگران تدارك ديده شده است.
مرداب انزلي : مهمترين و جالبترين نقطه شهر انزلي، تالاب آن است. مرداب بين المللي انزلي، زيباترين و بزرگترين مرداب دنيا است كه از نظر زيست محيطي ، سياحتي و اقتصادي اهميت دارد. تالاب انزلي سواحلي پوشيده از نيزار و گلهاي دريايي رنگارنگ و نيلوفر دارد و قايقراني و اسكي ، شكار ، ماهيگيري و گردش با قايق از تفريحات رايج در آن است. وسعت آن ۲۸۰ كيلومتر مربع و با عمق ۲/۸- ۱/۲ متر و داراي جزاير متعدد است. در زمستانها هزاران پرنده دريايي بخصوص قوهاي زيبا به اين محل مهاجرت مي كنند. به علت فراواني گلهاي نيلوفر، مرداب به جزيره گلها نيز معروف است. انواع ماهيان و گياهان در مرداب وجود دارند.
اين تالاب در قسمت جنوبي بندر انزلي قرار دارد و طول متوسط آن در امتداد شرقي - غربي - ۳كيلومتر و عرض متوسط آن در امتداد شمالي - جنوبي تقريبا ۳كيلومتر و وسعت كنوني آن ۹۰كيلومتر مربع است، در حالي كه تالاب انزلي در گذشته با باتلاقهاي اطراف آن در وسعتي حدود ۴۰۰تا ۴۵۰كيلومتر گسترده بوده است. حداكثر عمق آب در بهار ۵/۲ متر در قسمت غربي و ميزان بارندگي در اين منطقه سالانه ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ ميلي متر است. تالاب انزلي به دليل ويژگيهاي طبيعي و خصوصيات حياتي آن از زيباترين مناظر آبي ايران و جهان است. گلهاي نيلوفر آبي كه غنچهها و برگهاي آن سر از آب برآورده و سطح وسيعي از تالاب را پوشانده اند، در كنار لانههاي پرندگان متعدد، متنوع و زيباي بوميو مهاجر منطقه، انبوه نيزارها و سكوت حاكم بر آنها از جمله زيباييهاي اين تالاب به شمار ميآيند. در برخي نقاط تالاب آب چنان تميز و شفاف است كه مسافران قايق سوار، تصوير خود در آسمان آبي بيكران را مشاهده ميكنند و لذت ميبرند. از ديدنيهاي ديگر انزلي، محوطه فانوس دريايي يا برج ساعت است.
مناره : برج ساعت انزلي واقع در محوطه پشتي بازار سپه ( ميدان انزلي ) كه قدمت آن به سال ۱۸۱۵ ميلادي مي رسد ، ۲۸ متر ارتفاع دارد و به منزله فانوس دريايي بوده است كه در ساحل انزلي و در دل دريا مشاهده ميشود. اين فانوس در سال ۱۲۳۰تا ۱۲۳۴ هجري قمري در زمان حكومت ناصرالدين شاه توسط خسروخان گرجي حاكم وقت ساخته شده است و با روغن چراغ روشن ميشده و براي راهنمايي دريانوردان به كار ميرفته است. در سال ۱۳۰۷ شمسي پس از مرمت اين برج ، ساعتي چهار سو بر فراز آن استوار گرديد كه بعد از تعويض و تعمير در سال ۱۳۶۹ ، هم اكنون به درستي كار مي كند.