شاهرخ بدیعی در متنی که آن‌را اختصاصا در اختیار خبرنگار ما گذاشته، آورده است:
«جناب آقای عباسی؛ پدر گرامی شهید گرانقدر امید عباسی، آتش نشان فداکار و بزرگوار:
درود خداوند بر فرزند دلاور و بزرگ‌منش شما و خانواده گرامی و ایثارگرتان...
این پیام همدردی و تسلای پدری دردمند برای شماست که همچون شما، شهد کرامت انسانی فرزندش را در مقام اهدای عضو چشیده. پدر«عسل بانو»، بانوی هنرمند سیما و سینمای ایران که 51 روز قبل با مرگ مغزی به دیدار معبود خود شتافت و با اهدای 7 عضو اصلی، جان دوباره‌ای به 7 انسان نیازمند به پیوند عضو بخشید و انسان‌هایی را نیز توان دوباره دیدن، زندگی و فعالیت داد.
جناب آقای عباسی، مادر داغدار، همسر داغدیده و برادر ارجمندش؛ قطعا بخشش و هدیه دادن جزو ذات مقدس احدیت است و این موهبت به‌لطف پروردگار در وجود انسان‌های خاص به‌ودیعت گذاشته می‌شود. بندگانی که قطعا بیشتر مورد عنایت خداوندی هستند و مسلما «امید» بزرگوار و شجاع و از جان‌گذشته‌ی شما نیز از این دسته بندگان مُقرب به درگاه خداوند بود، که با شهامت و از خودگذشتگی در زمان حیات پرافتخارش انسان‌های زیادی را نجات داد، که نمونه‌اش همین دختر کوچک و معصوم بود و پس از درگذشت شهادت‌گونه‌اش نیز با لطف و گذشت و بخشش شما و اهدای اعضاء، نسوج و مغز استخوان، باعث نجات و بازگشت به زندگی تعدادی از هموطنان نیازمند پیوند عضو شد.
با تبریک شهادت و تسلیت فقدان این بزرگوار پرافتخار، اطمینان خاطر دارم، برای شما و من و خانواده‌هایمان این افتخار ابدی است، جایگاه فرزندان‌مان بهشت موعود است و مطمئنا در پیشگاه خداوند مهربان ضامن ما و شما خواهند بود.
باشد که این راه (اهدای اعضا) که فرزندان ما پیمودند، پر رهرو شود و این روش پسندیده با اقبال مردمی در جامعه شایع و مرسوم گردد تا خدای نکرده در صورت بروز مرگ مغزی عزیزی، به‌جای از بین رفتن اعضاء بدن فوت شده در خاک، خانواده آنان با اهدای اعضاء قابل پیوند، به نجات جان انسان‌های دردمند مبادرت و افتخار ابدی برای خود و خانواده فراهم نمایند.
با احترام: شاهرخ بدیعی(پدر عسل بانو)/ پنجم خردادماه 92»
