گیاهان آپارتمانی

گیاهان آپارتمانی آگلونما  aglaonema tigress

بعضی‌ وقت‌ها گیاهانی را که در خانه داریم، بدرستی نمی‌شناسیم. شاید سال‌ها در اتاقمان باشد ولی نامش​ را ندانیم و خیلی با آنها آشنا نباشیم. آگلونما هم یکی از این گیاهان است که طرفداران زیادی دارد و در خانه خیلی​ دیده می‌شود؛ ولی تعداد کمی از افراد نام این گیاه را می‌دانند.

یکی از دلایلی آگلونما، گیاهی پرطرفدار باشد این است که این گیاه مخصوص آپارتمان‌ها و نگهداری در فضاهای آپارتمانی است. پس می‌توان چنین گفت که آگلونما گیاهی مقاوم است که در محیط‌هایی که نور زیاد ندارد​ هم می‌تواند به خوبی رشد کند.

این گیاه زیبا، برگ‌های ابلقی دارد با ساقه‌های نه چندان بلند. طول برگ‌ها می‌تواند از ۱۲ تا ۲۰ سانتی‌متر باشد و پهنای برگ‌ها هم حدود ۱۲ سانتی‌متر است. ارتفاع آگلونما​ در گونه‌های مختلف، متفاوت است. پس باید بدانیم آگلونما گونه‌های متنوع و متعددی دارد که از نظر ظاهری هم ممکن است بسیار متفاوت باشد، اما رایج‌ترین نوع این گیاه، آگلونما پیکتاست که از​مالزی آورده شده است.

آگلونما طرفدار سایه است و نور مستقیم آفتاب آن را خراب می‌کند. از طرف دیگر، اگر این گیاه را در حیاط نگهداری می‌کنید، حتما یادتان باشد در فصل زمستان آن را به فضای سربسته و به داخل خانه منتقل کنید. البته آوردن گیاه به داخل خانه به این معنا نیست که باید آن را نزدیک بخاری یا شوفاژ قرار دهید. همان دمای معمولی محیط هم برای رشد این گیاه مناسب است.

آگلونما به آب زیادی​نیاز ندارد. موقع آبیاری آن ​دقت کنید سطح رویه خاک خشک باشد. در غیر این صورت، آب زیاد​ باعث پوسیدگی ریشه گیاه خواهد شد. با این حال، حواستان باشد این گیاه به رطوبت کافی نیاز دارد و اگر در محیطی خشک قرار گرفته، حتما برای تامین نیازش با اسپری سطح برگ‌ها را آبیاری کنید. در صورتی که محل نگهداری آگلونما، گرم و خشک است، می‌توانید روزی یک تا دو بار این کار را تکرار کنید.

اگر می‌خواهید برگ‌های گیاه را بشویید،باید به کمک آب و اسفنج آنها را کاملا تمیز کنید ولی به هیچ عنوان و در هیچ شرایطی از مواد شوینده شیمیایی کمک نگیرید.

برای خاک آگلونما هم می‌توانید مخلوطی از خاک‌برگ، خاک باغچه و ماسه استفاده کنید و به خاطر داشته باشید هر دو تا سه سال یکبار باید گلدان و خاک آگلونما تعویض شود.

اگر برگ‌های آگلونما پژمرده و رنگ نوک آنها قهوه‌ای شده است، شاید کمبود رطوبت محیط عامل اصلی باشد و در صورتی که به همراه تغییر رنگ نوک برگ‌ها، خود برگ‌ها هم پیچ خورده است، سرمای هوای محیطی که گیاه در آن قرار دارد، می‌تواند علت اصلی باشد.

آگلونما را چطور بکاریم؟

اگر می‌خواهید آگلونما را بکارید به شیوه زیر عمل کنید:

دانه‌های قرمز رنگی را که پس از پایان​ زمان گل دادن روی گیاه ظاهر می‌شود، بردارید و در بهار آنها را بکارید. به یاد داشته باشید اگر این دانه‌های قرمز رنگ از گیاه جدا نشود، رشد آن را کند خواهد کرد.

مرحله اول تربيت بونساي

نهال مورد انتخاب باید در عین کامل بودن باید کوچک ، کوتاه ، دارای ریشه های قوی و طول عمر دراز باشد . باید در نظر داشت که تفاوت اساسی یک بونسای و یک درخت در یک باغ کوچکی و بزرگی آنهاست وگرنه بونسای از نظر شکل ظاهری فرق دیگری با درخت طبیعی ندارد.

قبل از شروع بهار گیاهی با شرایط ذکر شده انتخاب و آن را طوری از خاک بیرون می آوریم که مقداری از ریشه های فرعی وصل به ریشه ی عمودی(اصلی) گیاه باشد و گیاه را همراه خاک اطراف ریشه با ملایمت بیرون آورده تا خاک اطراف ریشه نریزد. گیاه را در ظرف مورد نظر می کاریم. بعد از ۲۰ روز جوانه های کوچکی خواهد داشت . هنگامی که جوانه های تازه به ارتفاعی نزدیک ۵/۲ میلی متر رسید آن را فشار می دهیم یا کلا قطع می کنیم. حدود ۲ الی ۳ هفته بعد یک یا سه جوانه تازه در کنار جوانه ی قطع شده شروع به رشد می کنند. این بار جوانه های تازه هرگز خیلی بلند نخواهند شد. پس فاصله ی بین شاخه کوتاه شده و برگ هایی رشد می کنند که از حد طبیعی کوچک تر است.

با نزدیکی فصل پاییز باید احتیاط های لازم را انجام داد که گیاه خشک نشود ، یخ نزند و مرتب در معرض دید خورشید قرار گیرد. درخت را در ماه فروردین بعدی باید دوباره به همان طریق اولی نشا کرد. دفعات نشاندن گیاه در ظرف دیگر بستگی به نوع درخت و سن آن دارد.

ادامه مرحله اول تربيت بونساي

 قرار دادن گیاه در ظرف دیگر دو فایده دارد:

درون ظرف پر از ریشه شده است و جای خالی برای رشد ریشه های تازه نیست . در هر انتقال حذف مقداری از ریشه ها و رویش ریشه های جدید باعث خواهد شد که مواد به مقدار لازم ( نه بیش از حد ) جذب کند و رشد نموده و از اندازه هایی که مورد نظر ماست بزرگتر نشود.

شاخ و برگ های زیادی را قطع می کنیم و این عمل موجب تعادل بین مواد جذب شده به وسیله ی ریشه ی گیاه و مقدار هوایی که توسط شاخ و برگ پس داده( فتوسنتز ) می شود ، می گردد.

۲ الی ۳ هفته طول می کشد که گیاه در محل جدید ریشه های محکمی بگیرد. هنگامی که ریشه ها محکم شد ، جوانه ها شروع به رشد می کنند. بعد از دو ماه که درخت به ظرفش منتقل شد تمام برگ های آن در مرکز ساقه باید با قیچی قطع گردد. باقیمانده ی برگ های ساقه به زودی پژمرده شده و می افتند این حالت برگ ریزان مصنوعی پاییزی است. دو یا سه هفته بعد شاخه ها و برگ های جدید از جوانه های تازه بیرون خواهند آمد. این شاخه و برگ ها کوچک می شوند و نتیجتا به بونسای شکل باشکوهی می دهند.

مرحله دوم تربيت بونساي

۲)مرحله ی دوم ، تربیت بونسای:

به سه طریق می توان عمل کرد:

▪️ هرس کردن شاخه و برگ ها که قبلا به آن اشاره شد.

▪️ سیم بستن

▪️ آویزان کردن شاخه

ـ سیم بستن:

برای این که شکل دلخواه خود را به درخت بدهیم از سیم مسی استفاده می کنیم به این ترتیب که شاخه یا تنه را با دست و انگشتان به حالتی که مورد نظر است نگه می داریم. سیم را در جهت عقربه های ساعت به دور آن می پیچیم . شاخه های کوچک را برای ۲ تا ۳ ماه و شاخه های بزرگتر را برای ۳ الی ۴ ماه می توان سیم بست.

ـ آویزان کردن شاخه :

به سادگی یک طناب یا نخ را به شاخه ی مورد نظر متصل و انتهای آن رابه جایی متصل می کنیم تا شاخه خمیدگی مورد نظر را پیدا کند.

ـ شرایط خاک:

تمیز باشد ، کود طبیعی نداشته باشد ، قابلیت نگهداری رطوبت را داشته باشد و پوک باشد.

ـ محل نگهداری :

در تمام سال آفتابی باشد ، در معرض هوا بوده ولی از بادهای شدید در امان باشد ، تمیز و دور از گرد و غبار باشد.

بونساي

● ریشه ها:

ریشه های گیاه بنسای شده، در عین استحکام، سلامت و گستردگی، باید ظاهری کهن به درخت ببخشند. درروشهای متقارن، نامتقارن و اریب، ریشه ها در تمام جهات گسترده شده اند. اما در روشهای بادزده، صخره،رویشی و .... ریشه ها غالباً در جهت خلاف انحنای تنه گسترده شده اند. تا بدین ترتیب به گیاه ظاهری متقارن ببخشند. تعدادی ازریشه ها روی خاک قرار داده میشوند تا قدمت درخت را از نظر ظاهری افزایش دهند و تصور فرسایش خاک را در سالهای گذشته در ذهن القا کنند. برای تحقق این مهم، در زمان انتقال گیاه به گلدان بزرگتر، تعدادی از ریشه ها را روی خاک قرار می دهند و روی آنها را با خزه اسفاگنوم و مقدار کمی خاک می پوشانند. در طی آبیاری های مکرر، این پوشش نازک، از بین میرود و پوست ریشه در معرض نور خورشید، سخت میشود و بدین ترتیب هدف ما در القای تصور کهن بودن گیاه تحقق می آید.

برای تشکیل ریشه های جدید در جهت مناسب، می توان ریشه را تا لایه کامبیوم خراش داد و روی آن را با خاک و خزه پوشاند. بعد از چند هفته، در محل زخم ریشه های جدیدی ایجاد میشود.

● تنه:

گرچه همه قسمت های گیاه بن سای شده مهم است ، اما تنه گیاه اولین قسمتی است که توجه ناظر را به خود جلب میکند .تنه بن سای باید پوستی ضخیم ، یک پارچه و تودرتو داشته باشد . تنه باید به گونه ای باشد که هرچه به راس نزدیک میشود ضخامت آن کمتر شود . روی یک تنه خوب نباید آثار زخم ناشی از سیم پیچی دیده شود .

فیكوس بنجامین

مشخصات: اسم علمی این گیاه Ficus benjamina ، از خانواده Moraceae می‌باشد. این جنس 800 گونه از گیاهان خزان كننده وهمیشه سبز به شكل درخت، درختچه و بالارونده دارد. گونه بنجامین ، بومی هندوستان بوده و ارتفاع آن در طبیعت حدود 2 متر است. شاخه ها حالت آبشاری و برگ های آن به شكل بیضوی و نوك تیز می باشند .برگها هنگام جوانی سبز روشن هستند و به مرور به رنگ سبز تیره در می آیند.

مراقبت: فیكوس به نور كم تا متوسط، گرمای زیاد، خاك همیشه خیس ، رطوبت هوای 50 تا 70 درصد و خاك قلیایی احتیاج دارد.

کود: كود مورد نیاز این گیاه را می توان 3 گرم در لیتر، هر دو هفته یكبار، از اواخر زمستان تا مهر، مورد استفاده قرار داد. در هنگام زمستان هر گز نباید كود مصرف كرد.

ادامه فیكوس بنجامین

خاک: خاك جنگلی یا مخلوطی از خاك برگ ، خاك معمولی و ماسه برای فیكوس مناسب است.

ازدیاد: فیكوس بنجامین را میتوان از اواسط بهار تا اوایل تابستان تكثیر كرد. البته این كار صبر و حوصله فراوان می خواهد. قلمه ای انتهایی ساقه را به طول 8 تا 10 سانتیمتر با قیچی باغبانی جدا كنید و در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و تك تك در گلدانی با قطر دهانه 6 سانتیمتر، حاوی كمپوست مخصوص بذر و قلمه قرار دهید و با كیسه پلاستیكی بپوشانید. این در صورتی است كه محیط خیلی خشك باشد. افتادن ناگهانی برگ، علامتی برای روبه نابودی رفتن یا و اشكالی در عمل تكثیر است. اگر ریشه دهی سالم و مناسب انجام شد، قلمه ها را در گلدانی با قطر دهانه 11 تا 13 سانتیمتر حاوی كمپوست گلدانی با پایه پیت بكارید.

عوارض و درمان: اگر مشاهده كردید برگهای فیكوس، رنگ پریده شدند و لكه های قهوه ای زیر برگها و روی ساقه وجوددارند، با یك حشره كش نفوذی لكه ها را خیس كنید تا هر دو هفته یك بار، گیاه را سمپاشی نمائید تا علایم برطرف گردد. لكه های پهن و آبكی وسیاه روی برگها نشانه بیماری قارچی روی فیكوس است. لكه های موجود را با آب و صابون خیس كنید. آبیاری زیاد از حد و باتلاقی شدن خاك، برگها را زرد كرده ومی ریزاند .تار عنكبوتی شدن سطح زیر برگها هم حاصل فعالیت كنه قرمز می باشد. با سمپاشی توسط كنه كش و یا حشره كش نفوذی ، علایم رابر طرف كنید هوای گرم و خشك محیط، می تواند باعث خشكی و شكنندگی برگها شود. اگر هم دیدید برگهای جدید ریز هستند، یا گلدان را بزرگتر كنید یا به تغذیه مصنوعی بپردازید.

گلدان آپارتمانی  میوه انار

گیاهان پاییزی مخصوص باغچه

کی از نکته‌های مهم در کاشت گیاهان باغچه‌ای زمان گلدهی آن هاست. برای حفظ زیبایی و طراوت باغچه و برای اینکه باغچه در همه زمان‌ها گل داشته باشد باید به زمان گلدهی گیاهان توجه کرد. به طور مثال: کاشت گیاهی که در مهرماه به گل مینشیند در کنار گیاه دیگری که در اواخر پاییز گل می‌دهد باعث می‌شود باغچه از ابتدای فصل تا پایان آن گل داشته باشد.
قبل از برنامه‌ریزی برای کاشت گیاهان گل‌دار در باغچه پاییزی خود با متخصان و کارشناسان مشورت کنید تا انتخاب درستی داشته باشید.

گل مینا

گل داوودی

گیاه کلم تزیینی

گیاه بنفشه

گیاهپیراکانتا

گیاه قرنفل

کاشت پیاز در گلدان

کاشت سیب زمینی در گلدان

کاشت نعنا در گلدان

کاشت هویج در گلدان

کاشت سیب در گلدان