گندم زارهای طلایی 🌾🌾
قسمت چهل و دوم
بخش اول
- چی گفتی ؟ کجا رفته ؟ چطوری از در رفته بیرون ؟
یدی رو بفرست اون اطراف رو بگرده , حتما همون دور و براست ...
اون صدای کیه گریه می کنه ؟ ... خوب اول اونو ساکت کن , صداتو نمی شنوم ...
به انیس الدوله زنگ زدی ؟ ... باشه ... باشه ... منم الان میام ...
من تکیه دادم به دیوار و گفتم : آمنه رفته ؟ چه بلایی سرش اومده خاله ؟
گفت : نه بابا , یک دختری به اسم زهرا گذاشته رفته ... خواهرش داره گریه می کنه ...
گفتم : یا امام رضا خودت کمک کن بلایی سرش نیاد ... خاله این همون دختریه که تازه آوردن ...
گفت : خواهرش داره گریه می کنه و زهرا رو می خواد ...
دویدم تو اتاق و زود نمازم رو خوندم و لباس پوشیدم ...
خاله هم حاضر بود گفت : تو کجا ؟ نیا , من بهت خبر می دم ...
الان اگر بیای بچه ها باز هوایی می شن ... دیگه چشمشون هم ترسیده , ولت نمی کنن ...
گفتم : خاله چرا درکم نمی کنی ؟ طاقت ندارم ...
گفت : الان کاری از دست تو بر نمیاد , انیس الدوله هر کاری لازم باشه می کنه ... تو برو بخواب , خودم بهت زنگ می زنم ...
و درو زد به هم و رفت ...
خاله رو می شناختم ... وقتی میگه نه , یعنی نه ... دیگه کسی نمی تونست عقیده اش رو عوض کنه ...
این بود که اصرار نکردم ...
رفتم تو اتاقم ولی دلم طاقت نمیارود ... همین طور راه می رفتم و مضطرب بودم ...
تا هوا روشن شد ... ولی خاله زنگ نزد ...
چندین بار پرورشگاه رو گرفتم ولی کسی جواب نداد ...
بازم صبر کردم تا آفتاب از پنجره تو اتاقم تابید ...
حالا مطمئن بودم که تاکسی گیرم میاد ... با سرعت از خونه زدم بیرون و رفتم به طرف پرورشگاه ...
نزدیک اونجا از تاکسی پیاده شدم ...
از اون طرف خیابون نگاه کردم ببینم چه خبره ... از اینکه ماشین خاله و انیس الدوله هنوز دم در بود و آقا یدی و چند تا مرد تو حیاط ایستاده بودن , فهمیدم که بچه هنوز پیدا نشده ...
ناهید گلکار
