یک سوال از آقایون!

پرسش از روان شناس

دکتر پروین ناظمی

عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی

چرا برخی آقایان از پدر شدن گریزانند؟

چرا برخی آقایان با وجود تمایل همسرشان به فرزنددارشدن اصلا تمایلی به این کار نشان نمی دهند تا جایی که حتی ممکن است کار به جدایی بکشد؟

اولین و مهم ترین نکته، طرحواره ای است که از پدر شدن در ذهن آنها وجود دارد، گاهی ویژگی های پدر فرد روی ذهن او اثر می گذارد و با توجه به کمبود های عاطفی مربوط به حضور پدر در زندگی، دیدگاهی از پدر بودن در او به وجود می آید که مانع از تمایل به پدرشدن می شود. البته این موضوع در مورد تمام افراد صدق نمی کند و برخی واقعا دوست دارند فرزندی داشته باشند و تمام کمبودهایی که داشته اند، برای او جبران کنند.

آیا مسوولیت یک فرزند و تعهد به خانواده هم می تواند دلیل فرار از بچه دارشدن باشد؟

بله، ازدواج و فرزند دارشدن بعد از آن، مسوولیتی بر عهده مرد می گذارد و فرزنددارشدن مسوولیت بزرگ تری است. شاید اگر زن و مرد در زندگی مشترک با هم به توافق نرسند، بتوانند تصمیم جدیدی بگیرند اما فرزنددار شدن اتفاقی نیست که بتوان به سادگی آن را تغییر داد. فرزند به محبت نیاز دارد. احساس مسوولیت در مورد فرزند باعث می شود مرد احساس کند باید به زندگی پایبند بماند و یکی از وحشت های مردان، همین پایبندی است. به هر حال مردی که فرزند دارد، باید وقت بیشتری برای زندگی اش بگذارد و این به خصوص برای آقایانی که دوست دارند زندگی آزادی داشته باشند، سخت است. درواقع پدرشدن به ویژگی های شخصیتی هر فرد بستگی دارد و قدرت و توانمندی بالایی می خواهد.

از کجا متوجه شویم مردی که با او ازدواج می کنیم چنین توانمندی ای دارد یا نه؟

این موضوع به چارچوب فکری، دیدگاه ها، رفتارهای اجتماعی و... بازمی گردد. معمولا مردان لذت جو و غیرمتعهد علاقه چندانی به فرزنددارشدن ندارند.

آیا مسایل اقتصادی مخصوصا در وضع فعلی جامعه ما نمی تواند عامل نداشتن تمایل به بچه دارشدن باشد؟

چرا، بحث اقتصادی را نباید نادیده گرفت. بسیاری از مردان می گویند تحت فشار هستند و از نظر مالی توانایی حمایت از فرزند را ندارند. گاهی هم مرد به دلایل اقتصادی تمایلی به داشتن فرزند دوم ندارد. گاهی هم خواسته ها و بلندپروازی ها مانع فرزنددارشدن می شود زیرا مرد می خواهد بهترین امکانات را برای فرزندش فراهم کند اما چون چنین توانایی ای ندارد، قید فرزنددارشدن را می زند.

آیا ممکن است مرد دچار بیماری و ناباروری باشد و این مشکل را پنهان و بحث نداشتن تمایل به بچه دار شدن را مطرح کند؟

بله، گاهی مرد به بیماری ای مبتلاست اما از بیان آن خودداری می کند چون تصورش این است که پنهان کردن این موضوع اشکالی ندارد. برخی مردان فکر می کنند داشتن قدرت باروری، یک توانمندی است و اگر به نداشتن آن اعتراف کنند، در زندگی زناشویی شان دچار مشکل می شوند اما به هر حال بعد از مدتی این راز برملا می شود. چه بهتر که همان ابتدا صادقانه مشکل مطرح می شود تا بعدها از نظر قانونی مشکل ایجاد نشود.

زنی که می خواهد فرزند داشته باشد اما همسرش موافق نیست، چه باید بکند؟

بچه دارشدن حق طبیعی هر مرد و زنی است. اگر تمایلی به بچه دارشدن نداریم بهتر است از همان ابتدا سر این مساله توافق و هنگام ازدواج هدف خود را از مشخص کنیم. معمولا قبل از ازدواج آقایان در مورد تمایل به فرزنددارشدن حقیقت را می گویند اما خانم ها باور نمی کنند و فکر می کنند بعد از ازدواج می توانند نظر او را تغییر دهند. اگر خانمی با وجود عدم تمایل همسرش دوست دارد بچه دار شود، باید مصرانه از حق خود دفاع کند.

قانون در این زمینه چه راهی پیش پای خانم ها می گذارد؟

غریزه پدری در آقایان کمرنگ تر است و غریزه مادری در خانم ها رنگ و لعاب بیشتری دارد، اما متاسفانه از لحاظ فرهنگی در جامعه ما قانون در این زمینه ضعیف عمل می کند. توافق اول ازدواج، بهترین راه حل است.

منبع: آفتاب