یک سوال از آقایون!

سلام علیکم

جسارتا این کلیشه ی غلط ذهنی که خانم ها احساساتی هستند و تعقل تصمیم گیری ندارند رو بریزید دور.

تا زمانی که دچار خود کم بینی هستیم چطور انتظار داریم به طرز فکر, ایده ها و تصمیمات مون احترام گذاشته بشه؟

زنی که خودش خودشو محترم نمیشمره و اذعان داره تصمیماتش معقول و منطقی نیست و به جای بالا بردن توانمندیهاش بالکل از خودش سلب مسئوليت ميکنه و میشینه که براش خوب و بد و باید و نباید رو تشخیص بدن, چطور انتظار داره تو بزنگاه های زندگی به نظراتش توجه جدی بشه؟