یک سوال از آقایون!

سلام مریم الدوله:-)
من از اول تاپیک بودم و می خوندم اگه احساساتی میشدم که همون اول کامنت میگذاشتم
صبر کردم یه کم تبش بخوابه بعد بیام. یه کم جدی نظر دادم شما هم اون روی جدی مارو ندیدی یه کم بد برداشت کردی

فکر کنم شما دچار سوتفاهم شدی عزیزم
عرض من اصلا ارزش گذاری تعقل و احساسات نبود, نظرم اینه که چرا پذیرفتیم زن ها احساسی صرف هستند و توان تصمیم گیری صحیح رو ندارند؟ اصلا کی گفته و کجا به اثبات رسیده که برای تصمیم گیری تعقل به تنهایی کفایت میکنه؟ با کدوم تعقل مردانه میشه در شبانه روز یک ساعت خواب ارام نداشت و مادری کرد؟
من کی جسارت کردم و گفتم زن ها خود کم بین هستند؟ نظر من فقط این بود که زن با تمام زنانگیش با تمام احساساتش و تعقلش توانایی بهترین و برترین تصمیم گیری ها رو داره و باید به این باور برسه و از خودش سلب مسئولیت نکنه.

اون چه که مثل روز روشنه این توانایی و کارآمدی هست عزیزم
تو زندگی یه کم قوی باشیم خودمونو دست کم نگیریم.