حالا فردوسی که نه ولی بهزاد شبپره هم بگید قبوله ممنون 
خوب قسمت آخر داستان هم جزیی از حقیقت زندگیه و زیبایی داستان های مجیک اینه که پیوند رویا و حقیقته، اینکه زندگی ادامه داره و آدم های بزرگ و خوب برن و آدم های بزرگ و خوب دیگه ای جا شون رو بگیرن و رویش رو ادامه بدن خیلی لذت بخشه در کنار غم رفتنی که داره 
و من با توانایی هایی که در پسر قبله عالم و دختر وزیر اعظم میبینم مطمئنم که شکوه و زیبایی ادامه پیدا میکنه 
