گندم زارهای طلایی 🌾🌾
قسمت چهل و هشتم
بخش چهارم
گفت : عهههه , بسه دیگه ... حتما یک کاری کردی که برات نامه نوشته ... من یک چیزی می دونم که می گم ...
دارم می گم که این موضوع تموم بشه , اونم با زبون خوش ... تمومش کن بره دیگه ...
اگر من آدم بدی بودم می تونستم خیلی کارا بکنم ولی نکردم و به خودت گفتم ... بد کاری کردم ؟ خواستم بی سر و صدا دست و پاتو جمع کنی ...
دیگه بهش محل نذار , همین ...
با سرعت نامه ها رو برداشتم و کردم تو کیفم ...
از جاش پرید و گفت : بده به من اونا رو ...
گفتم : ببین انیس خانم , منو از چیزی نترسونین ... ببین , در شان شما نیست ... من چیزی برای از دست دادن ندارم ...
هر کاری از دستتون بر میاد در مورد من کوتاهی نکنین ...
ببینین از این به بعد هم اگر پسرتون کاری کرد تقصیر کسی نندازین , به خدا اینطوری کوچیک می شین ... همینطور که از در می رفتم بیرون , بلند گفتم : منو نشناختین , مثل خاله م هستم ... بیدی نیستم که از این بادها بلرزم ...
دنبالم اومد و گفت : نامه ها رو کجا می بری ؟ بده به من ... حق نداری اونا رو با خودت ببری ...
لیلا گوش کن به حرفم , به نفع خودته ... نبر , بد می بینی ...
گفتم : انیس خانم , اینا مال منه و باید بخونم تا بفهمم این تهمت ها برای چیه ... در ضمن ممکنه برای پسرتون نامه بنویسم و بهش بگم نامه های منو باز کردین ...
جلوی در ایستادم و با صدای بلند گفتم : انیس خانم , حالا شما گوش کن ... من اگر می خواستم زیر بار حرف زور برم , الان علی زنده بود ...
من خر ملام , به مرگ خودم و ضرر صاحبم راضیم ... تا حالا که با پسرت کاری نداشتم ولی اگر اقدامی برای من بکنی که به ضررم باشه , دیگه پامو می کنم تو کفش پسرت ... زنش می شم , هیچ کاری هم از دستت بر نمیاد ...
ناهید گلکار
