گندم زارهای طلایی 🌾🌾
قسمت شصت و ششم
بخش دوم
تا سودابه پاشو گذاشت تو حیاط و در بست , دویدم به طرف ماشین هاشم ...
این بار پیاده نشد ... از پنجره ماشین نگاهش کردم ... عصبی به نظر میومد ...
شیشه رو کشید پایین ولی به من نگاه نکرد ...
گفتم : سلام , با من کاری دارین ؟
گفت : بله ... کار دارم که سه ساعته دنبال شما راه افتادم ...
گفتم : متوجه نشدم , الان شما از چی عصبانی هستین ؟
با لحن تندی گفت : سوار شو , بهتون می گم ...
گفتم : خیلی معذرت می خوام , من کار دارم و باید برم ... یکی از بچه ها مریض شده , اگر کاری دارین همینجا بگین ...
گفت : دو دقیقه بیشتر طول نمی کشه ...
سوار شدم ... با همون حالی که به نظر عصبی میومد , پرسید : کجا رفته بودی ؟
گفتم : اینطوری که شما می پرسی من آدمی نیستم که جواب بدم ... ولی اگر درست و مودبانه همون طور که همیشه با من بودین می پرسیدین , می گفتم خونه ی آقای مرادی ...
مادر ایشون می خواست سودابه رو ببینه ... آقای مرادی می خواد باهاش ازدواج کنه ... منم باهاش رفتم ... خوب دیگه ؟
گفت : آخه چرا تو هر کاری دخالت می کنی ؟ از کجا مرادی رو می شناسی ؟ ...
دارم می ببینم اون هر روز اینجاس , فکر نکنم برای سودابه بیاد ...
گفتم : آقا هاشم , اولا که کار آقای مرادی همینه ... دوما , حالا منظورتون چیه ؟ من الان باید چیکار کنم ؟ ... قسم بخورم ؟ یا مثل خودتون حرف بزنم ؟ ...
آخه من نمی فهمم شما چرا به خودتون حق می دین که تو کار من دخالت کنین ؟ ...
گفت : برای اینکه من خاطر تو رو می خوام , نگو که نمی دونی ... نگو که این همه بی تابی منو نمی فهمی , اینم بدون که من حسودم ...
نمی خوام کسی به تو نزدیک بشه , نمی تونم تحمل کنم ...
گفتم : ولی من شنیدم که انیس خانم برای شما رفتن خواستگاری ...
برگشت طرف من و با تعجب پرسید : چی ؟ کی گفته ؟ محال ممکنه , من به جز تو کسی رو نمی خوام ...
لیلا اومده بودم بهت بگم بعد از عروسی هرمز میام خونه ی خاله ات و رسماً تو رو خواستگاری می کنم ...
کسی هم نمی تونه جلوی منو بگیره ...
ناهید گلکار
