گندم زارهای طلایی 🌾🌾
قسمت هفتادم
بخش اول
گفتم : من بگم ؟ نظر من برای شما مهمه ؟ ...
گفت : آره , بگو ببینم خودت چی میگی ؟
در موقعیت بدی قرار گرفتم بودم ... احساس می کردم دارم محاکمه می شم و اگر حرف نادرستی از دهنم در بیاد , بعدا بر علیه خودم استفاده می شه ...
گلوم خشک شده بود و به سختی می تونستم حرف بزنم ...
گفتم : شما می دونین که من ارزش آدم ها رو به ثروت نمی دونم ... برای همین قبلا که شما رو نمی شناختم , اصلا دلم نمی خواست باهاتون روبرو بشم ...
ولی وقتی ذات شما رو شناختم , عاشقتون شدم ... الان به خاطر انسانیت شماست که جلوتون نشستم چون برام ارزش دارین ...
وقتی دستور دادین بیام , اومدم ... با اینکه خاطره ی خوشی از ملاقات قبلم با شما نداشتم ...
اینو بدونین که من آدمی نیستم که زیر بار تحقیر و توهین کسی برم ...
ولی یک سوال ازتون دارم ... اگر منو مناسب پسرتون نمی دونین , چرا گفتین بیام ؟
بگین نه , طوری نمی شه ... صلاح خودتون رو در نظر بگیرین ...
شاید برای اینکه نمی تونین مانع آقا هاشم بشین ... در این صورت بگین من چیکار کنم ؟
اون بارم بهتون گفتم , الانم میگم ... من دختری نیستم که دنبال شوهر بگردم ... حالا بگین از من چی می خواین ؟ برای چی منو اینجا خواستین ؟
گفت : می خوام راه حلی پیدا کنم ... موندم چیکار کنم ...
گفتم : من دربست در اختیار شمام , هر کاری گفتین روی چشمم انجام می دم ...
می خواین طوری رفتار کنم که خودش از من زده بشه و دیگه سراغم نیاد ؟ البته این برام سخته چون نمی تونم خلاف میلم کاری رو درست انجام بدم ...
انیس خانم رفت تو فکر ... طوری بیقرار بود که منم می فهمیدم ...
یکم سکوت کرد ... بعد بلند شد و یک لیوان آب ریخت و تا ته سر کشید ...
ناهید گلکار
