کاردیو چیست؟
عبارت «cardio» مخفف کلمه‌ی «cardiovascular» است. این عبارت عموما برای سیستم گردش خون که شامل قلب و رگ‌های خونی بدن شماست به کار می‌رود. اما مردم معمولاً این عبارت را به تمرینات ورزشی که باعث تقویت شبکه‌ی گردش خون می‌شود اطلاق می‌کنند. این تمرینات در یک بازه‌ی زمانی طولانی انجام می‌شود که باعث افزایش ضربان قلب و پمپاژ خون بیشتر در رگ‌ها، و نهایتاً حمل مواد مغذی و اکسیژن به تمام سلول‌ها خواهد شد.
هر فعالیتی که ضربان قلب شما را تا ۵۰ الی ۷۵٪ ماکسیمم ضربان قلبتان افزایش دهد، می‌تواند بعنوان کاردیو شناخته شود. برای پیدا کردن ماکسیمم، تقریباً می‌توانید با کسر سنتان از ۲۲۰ (مثلاً اگر ۴۰ سالتان است، می‌شود ۲۲۰ – ۴۰ مساوی با ۱۸۰) آنرا محاسبه کنید. کافیست تا ضربان قلبتان در آن محدوده افزایش پیدا کند، اصلاً مهم نیست که این کار را با دویدن انجام دهید یا با دوچرخه‌سواری، رقص، تنیس، اسکیت برد یا هر فعالیت دیگری که ترجیح می‌دهید.
اشتباهات رایج در کاردیو
اشتباه ۱: کاردیو به تمریناتی گفته می‌شود که تنها ضربان قلب را بالاتر می‌برند
کاردیو باید ضربان قلب و تعداد تنفس را بالاتر ببرد و سیستم قلبی و عروقی شما را به چالش بکشد. درست مثل تمرینات عضلات پشت بازو که عضلات پشت بازو را به چالش می‌کشند یا تمرینات شکم که عضله شکم را تحت فشار قرار می‌دهند.
اشتباه ۲: کاردیو و تمرینات هوازی یکی هستند
تمرینات و ورزش هوازی یکی از انواع تمرینات کاردیو به حساب می‌آیند، اما تنها نوع آن نیستند. بدن شما مثل خودرویی است که دو موتور دارد. یک موتور هوازی که برای به کار افتادن نیاز به مصرف اکسیژن دارد و موتوری غیرهوازی که برای کار نیازی به اکسیژن ندارد. هر دوی این موتورها همیشه فعال هستند، اما بسته به طول و شدت تمرین، یکی از آنها بیشتر از دیگری فعال خواهد بود.
سیستم هوازی برای فعالیت‌های طولانی و تقریبا آسان کاربرد دارد، برای مثال: کار کردن پشت میز، غذا خوردن، راه رفتن و به‌طور کلی تمریناتی با شدت کم. شما می‌توانید با انجام حرکات کم‌شدت که به بیش از ۲۰ دقیقه زمان نیاز ندارند، از سیستم هوازی بدن استفاده کنید.
بخش غیرهوازی، روی فعالیت‌های پرشدت و سریعی همچون اسکوات با دمبل یا دوی سرعتی در ۳۰ ثانیه تأکید دارد. می‌توان این قسمت را با انجام تمرینات اینتروال (HIIT) بیشتر تحت فشار قرار داد. درطی دو دهه‌ی گذشته، تحقیقات بسیاری نشان دادند که تمرینات هوازی و غیرهوازی می‌توانند باعث بهبود عملکرد قلبی و عروقی شوند، بنابراین هر دو جزو حرکات کاردیو به حساب می‌آیند.
اشتباه ۳: برای انجام تمرین کاردیو موثر باید ضربان قلب خود را دنبال کنید
از آنجا که تمرینات قلبی و عروقی با ضربان قلب در ارتباطند، عده‌ای تصور می‌کنند که حتما باید درهنگام تمرین، دستگاه ضربان‌سنج همراه داشته باشند. این برداشت درست نیست. با اینکه در گذشته از فرمول‌های ریاضی برای محاسبه‌ی ضربان قلب درطی جلسه‌ی تمرینی استفاده می‌شد، اما در سال‌های اخیر این روش کاملا زیر سؤال رفته است. در تحقیقی که در سال ۲۰۱۰ صورت گرفت، مشخص شد فرمول‌هایی که با توجه به سن، ضربان قلب را محاسبه می‌کنند برای خانم‌ها چندان دقیق نیستند. نتایج سایر تحقیقاتی که دیگر گروه‌های سنی را مورد بررسی قرار داده بودند نیز همین نتایج را نشان می‌دهند.
خوشبختانه راه بهتری برای نظارت بر ضربان قلب درحین راه رفتن وجود دارد. اگر نمی‌توانید در حین تمرین راحت صحبت کنید، حتی گفتن جملات کوتاه هم برایتان دشوار است، به احتمال زیاد به این معنی است که تمرین شما در دسته‌ی کاردیو قرار دارد.
اشتباه ۴: فقط دویدن، دوچرخه سواری و شنا تمرین کاردیو هستند
وقتی صحبت از کاردیو به میان می‌آید، نوع تمرین مهم نیست بلکه نحوه‌ی انجام دادن آن اهمیت پیدا می‌کند. کاردیو چیزی فراتر از دوی طولانی‌مدت است و بسیاری از حرکات اینتروال، رقص و بعضی از انواع تمرینات قدرتی را دربر می‌گیرد. حتی فعالیت‌های خانگی مثل جمع کردن برگ درختان، جابه‌جایی مبلمان یا حمل خواروبار در راه پله هم اگر با شدت مناسب انجام شوند، جزو کاردیو به‌حساب می‌آیند.
مزایای کاردیو
کاردیو برای چه چیزی مفید است و چرا باید آن را انجام داد؟ درست مثل مسواک زدن صحیح و داشتن خواب کافی شبانه، کاردیو نیز بدون شک یکی از فعالیت‌های سالمی است که می‌توانید انجام دهید.
با به چالش کشیدن و تقویت سیستم قلبی و عروقی، می‌توانید ظرفیت آنها را برای پمپ اکسیژن و خون به عضلات افزایش دهید و دی‌اکسیدکربن و سایر مواد زائد را از سیستم حذف کنید. از طرفی عملکرد قلب در زمینه‌ی پمپاژ خون نیز بهبود می‌یابد و ضربان قلب درهنگام استراحت، پایین‌تر می‌آید که همین امر باعث کاهش فشار وارد بر عضلات خواهد شد.
به‌طور خلاصه، تمرینات کاردیو به قلب و شش‌ها کمک می‌کنند تا درطول تمرینات و استراحت عملکرد بهتری داشته باشند.
